Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wiele osób myli poszczególne rodzaje zestawów nagłośnieniowych właśnie przez to, że ich nazwy brzmią podobnie, a zadania mają dość specyficzne. Weźmy na przykład outfill – ten system faktycznie bywa ustawiany po bokach sceny, ale jego zadaniem jest rozszerzenie głównego dźwięku na widownię, szczególnie na boki, gdzie nie sięga PA. To właśnie outfill powinien być skierowany w stronę publiczności, by zapewnić równomierne pokrycie dźwiękiem na całej szerokości widowni. Z kolei frontfill to zestaw małych głośników ustawionych tuż przy krawędzi sceny, często na podłodze, skierowanych wprost na pierwsze rzędy widowni. One nadrabiają niedobór wysokich częstotliwości, który powstaje, gdy główne zestawy wiszą wysoko nad sceną. Downfill natomiast to element głównego grona głośników (line array) – sekcja skierowana lekko w dół, żeby pokryć dźwiękiem te osoby, które siedzą najbliżej sceny, tam gdzie zwykłe grono by nie dosięgło. Żaden z tych systemów nie pełni funkcji typowego monitoringu scenicznego, bo ich zadaniem jest bezpośrednie nagłośnienie publiczności. Często spotykam się z mylnym przeświadczeniem, że każdy dodatkowy głośnik na scenie to odsłuch, jednak w praktyce tylko sidefill jest dedykowanym odsłuchem scenicznym dla wykonawców i nie powinien być kierowany w stronę widowni. Ignorowanie tej zasady może skutkować falą zwrotną, nieczytelnością miksu oraz problemami z równomiernym rozkładem dźwięku w sali. Warto zawsze rozróżniać rolę tych zestawów i stosować się do profesjonalnych standardów ustawiania nagłośnienia scenicznego, bo to klucz do dobrego brzmienia zarówno na scenie, jak i na widowni.