Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wśród popularnych procesorów sygnału, łatwo się pomylić co do ich faktycznego działania, bo ich nazwy nieraz brzmią podobnie, a brzmienie – choć nieco zbliżone – opiera się na zupełnie innych zasadach. W przypadku reverbu, mamy do czynienia z symulacją odbić dźwięku w różnych pomieszczeniach, co tworzy wrażenie przestrzeni, ale absolutnie nie daje efektu zwielokrotnienia źródła. Reverb raczej oddala elementy w miksie, rozmywa je i może powodować uczucie, że dźwięk dobiega z wielu stron, lecz nie imituje gry kilku instrumentów jednocześnie. Flanger jest kolejnym ciekawym efektem, który opiera się o czasowe przesunięcie sygnału oraz jego modulację, jednak charakteryzuje się on specyficznymi, metalicznymi przesunięciami fazowymi i nie daje takiego zagęszczenia, jak chorus. Można się nabrać, bo oba efekty korzystają z podobnej technologii opóźniania sygnału, ale flanger jest bardziej efektowny i psychodeliczny niż użytkowy przy imitacji wielu instrumentów. Distortion natomiast to typowy efekt zniekształcający, który wzbogaca sygnał o harmoniczne i nadaje mu agresywny charakter, zupełnie nie służąc do imitowania licznego zespołu – wręcz przeciwnie, często zawęża brzmienie do jednej, wyrazistej linii dźwięku. Typowym błędem jest utożsamianie efektów modulacyjnych, takich jak chorus i flanger, z możliwościami tworzenia iluzji liczności instrumentów – w praktyce jednak tylko chorus został zaprojektowany właśnie w tym celu i jest uznawany za branżowy standard, jeśli chodzi o „zagęszczanie” partii. Warto na to zwracać uwagę, bo dobór efektu to nie tylko sprawa gustu, ale też praktycznych właściwości i przeznaczenia konkretnej technologii w miksie.