Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

W temacie efektów delay bardzo łatwo pomylić różne parametry, bo nazwy często brzmią dość podobnie, a każdy wpływa na co innego. Przykładowo, parametr Damp odpowiada za tłumienie wysokich częstotliwości w powtarzającym się sygnale, co daje wrażenie „starzenia się” echa – im wyższy damping, tym szybciej wybrzmiewające powtórzenia stają się ciemniejsze i mniej wyraźne. To nie ma bezpośredniego wpływu na liczbę odbić, tylko na ich barwę, więc jeśli ktoś sugerował się nazwą, to niestety nie tędy droga. Z kolei Time określa długość opóźnienia, czyli odstęp czasu między oryginalnym sygnałem a pierwszym powtórzeniem. Ustawiając Time, wybieramy więc tempo echa, a nie ich ilość – to bardzo typowy błąd, że ktoś myli częstotliwość występowania powtórek z liczbą powtórek. Często się na to łapie, szczególnie na początku nauki efektów. Ping Pong to z kolei specjalny tryb pracy delay, który powoduje, że kolejne powtórzenia przeskakują naprzemiennie między lewym a prawym kanałem stereo. Daje to bardzo przestrzenny, ciekawy efekt, ale nie zmienia samej liczby powtórzeń, tylko sposób ich rozmieszczenia w panoramie. Moim zdaniem, świadomość różnic między tymi ustawieniami jest podstawą do kreatywnej i świadomej pracy z dźwiękiem. W branży obowiązuje zasada, żeby najpierw zrozumieć funkcję każdego parametru, zanim zacznie się eksperymenty, bo to pozwala uniknąć chaosu i daje dużo lepszą kontrolę nad finalnym brzmieniem. Prawidłowe rozróżnienie pojęć typu feedback, time, damp czy ping pong to taki techniczny elementarz każdej osoby zajmującej się miksowaniem i produkcją muzyki.