Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Prawidłowy dobór mikrofonu do stopy perkusyjnej wymaga zrozumienia kilku podstawowych zasad akustyki oraz praktyki scenicznej. Często spotyka się przekonanie, że mikrofon dookólny czy elektretowy o wysokim SPL poradzi sobie równie dobrze – to jednak pułapka myślowa. Mikrofony dookólne, nawet jeśli wytrzymują duże natężenia dźwięku, zbierają dźwięk równomiernie z całego otoczenia. W warunkach scenicznych lub w studio, gdzie wokół zestawu perkusyjnego pracują inne instrumenty, to rozwiązanie prowadzi do niechcianych przesłuchów i utraty selektywności. Wybór mikrofonu elektretowego, nawet o charakterystyce ósemkowej i wysokim SPL, również nie jest trafiony – takie mikrofony są bardziej czułe na subtelności i lepiej sprawują się przy nagłaśnianiu instrumentów o bogatszej górze pasma, jak np. overheady czy hi-haty. Stopa generuje natomiast bardzo silne impulsy niskotonowe. Mikrofon pojemnościowy kierunkowy, choć teoretycznie daje szerokie pasmo i dużą czułość, zwykle nie toleruje aż tak dużych poziomów ciśnienia akustycznego i jego górna granica SPL (np. 120 dB) to stanowczo za mało przy mocnym graniu. Przekroczenie tej wartości spowoduje nieprzyjemne przesterowanie, a nawet trwałe uszkodzenia. W praktyce branżowej dominuje zasada: do stopy perkusyjnej stosujemy mikrofony dynamiczne kierunkowe, które są odporne na duże SPL i dobrze wycinają niepożądane dźwięki z boku oraz tyłu. Wybierając nieodpowiedni typ mikrofonu, ryzykujemy pogorszenie jakości miksu, brak selektywności oraz uszkodzenie sprzętu. To często spotykany błąd, wynikający z pomylenia wymagań technicznych poszczególnych instrumentów lub przecenienia uniwersalności mikrofonów studyjnych.