KNEE to parametr, który jest kluczowy dla działania kompresora dynamiki sygnału fonicznego. Odnosi się do charakterystyki przejścia między sygnałem niekompresowanym a kompresowanym. W praktyce, parametr ten definiuje, jak szybko kompresor zaczyna działać w momencie, gdy sygnał przekracza ustalony próg. Wysoka wartość KNEE powoduje, że kompresja zaczyna działać bardziej łagodnie, co skutkuje naturalniejszym brzmieniem, szczególnie w przypadku instrumentów akustycznych lub wokalu. Przykładowo, w produkcji muzycznej, gdy używasz kompresora na wokalu, ustawienie KNEE na wartość 'soft' pozwala na subtelniejsze wydobycie tonów, co sprawia, że śpiew brzmi bardziej spójnie i mniej przetworzono. Warto również zauważyć, że w dobrych praktykach inżynierii dźwięku, wartość KNEE powinna być dostosowywana w zależności od kontekstu utworu oraz specyfiki nagrania, co może znacząco wpłynąć na ostateczny rezultat miksu.
REVTIME, RATE oraz DENSITY to parametry, które mogą być używane w różnych efektach dźwiękowych, ale nie są one bezpośrednio związane z funkcją kompresji dynamiki sygnału. REVTIME zazwyczaj odnosi się do czasu reverberacji, co ma zastosowanie w efektach pogłosowych, a nie w kompresji. RATE, w kontekście efektów dźwiękowych, może dotyczyć szybkości modulacji, ale z kolei nie ma zastosowania przy definiowaniu kompresji. DENSITY, choć użyteczne w kontekście takich efektów jak chorus lub flanger, nie jest terminem używanym w kontekście kompresji dźwięku. Często mylone podejście do zrozumienia działania kompresora może prowadzić do niepoprawnych ustawień, które skutkują stratą dynamiki w miksie. Na przykład, w sytuacji gdy inżynier miksuje utwór, błędne ustawienie parametrów takich jak REVTIME czy DENSITY, uwzględniając je podczas pracy z kompresorem, może spowodować, że dźwięk stanie się zbyt spłaszczony, a detale brzmieniowe zostaną utracone. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć funkcję KNEE w kontekście kompresji, zamiast koncentrować się na parametrach, które do niej nie pasują.