Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Moim zdaniem bardzo często pojawia się zamieszanie wokół pojęć takich jak pamięć scen, synchronizacja MTC czy SMPTE, zwłaszcza gdy ktoś zaczyna przygodę z cyfrowymi mikserami. Pamięć scen to oczywiście znakomite narzędzie, pozwalające na zapis i szybkie przywołanie kompletnych ustawień miksera, jednak jej istotą nie jest odtwarzanie tych zmian w określonym czasie utworu, a raczej błyskawiczna zmiana konfiguracji na żądanie, np. między piosenkami na koncercie czy fragmentami spektaklu. Pamięć scen nie zajmuje się automatyzacją w czasie – ona bardziej przypomina robienie „zdjęć” całego ustawienia stołu. Synchronizacja MTC (MIDI Time Code) oraz SMPTE (Society of Motion Picture and Television Engineers) to z kolei metody synchronizacji czasowej między różnymi urządzeniami, jak rejestratory, sekwencery czy systemy wizyjne. Oba te standardy pozwalają zsynchronizować mikser z innymi urządzeniami, ale same w sobie nie zajmują się automatyzacją zmian parametrów miksera – to raczej platformy „zegara”, na których opiera się automatyzacja, ale nie wykonują jej bezpośrednio. Typowym błędem jest mylenie synchronizacji z automatyzacją – synchronizacja to tylko narzędzie, które umożliwia precyzyjne zgranie urządzeń w czasie, ale za inteligentne sterowanie mikserem zgodnie z przebiegiem utworu odpowiada wyłącznie automiks. Branżowe dobre praktyki jasno rozdzielają te pojęcia: pamięć scen to szybka zmiana konfiguracji, synchronizacja to wspólny zegar, a automiks odpowiada za automatyczne sterowanie parametrami w czasie trwania materiału audio. Z mojego doświadczenia wynika, że rozumienie tej różnicy jest kluczem do sprawnej pracy na nowoczesnym sprzęcie audio, gdzie wszystkie te funkcje coraz częściej występują, ale każda odpowiada za coś zupełnie innego.