Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Jeśli spojrzymy na zagadnienie rozmieszczania głośników w różnych typach wnętrz, łatwo dostrzec, skąd biorą się nieporozumienia. W kameralnych nagłośnieniach teatralnych nie ma potrzeby używania wielu głośników małej mocy – tam priorytetem jest naturalność dźwięku i precyzyjna lokalizacja źródła, więc często systemy są bardzo minimalistyczne, a liczba głośników ograniczona do absolutnego minimum. Przy nagłaśnianiu dużych, dobrze wytłumionych wnętrz zwykle potrzebujemy mniej źródeł, ale o większej mocy, bo pochłanianie dźwięku przez materiały wykończeniowe sprawia, że sygnał szybko traci energię – stosuje się raczej mocniejsze, ale pojedyncze systemy liniowe albo centralne. W przypadku małych pomieszczeń o słabej akustyce, z kolei, rozdzielanie dźwięku na dużą liczbę głośników może wręcz pogorszyć sytuację – pojawiają się interferencje, a dźwięk się rozmywa. Typowym błędem jest myślenie, że rozmieszczenie większej liczby głośników poprawia wszystko, ale tak naprawdę w niewielkich pomieszczeniach warto postawić na precyzyjne dostosowanie systemu do geometrii i akustyki sali, nie na ilość. Główna idea przy dużym pogłosie to dostarczenie dźwięku bezpośrednio do słuchacza, zanim zdąży się on odbić i wymieszać z pogłosem – dlatego tak powszechnie stosuje się rozwiązania rozproszone, zgodne z dobrymi praktykami instalacyjnymi i zaleceniami np. AES. Często spotykam się ze stereotypem, że im więcej głośników, tym lepiej, ale prawda jest bardziej złożona – liczy się charakterystyka akustyczna pomieszczenia i sposób rozchodzenia się dźwięku, nie sama liczba źródeł. Właściwy dobór systemu nagłośnieniowego to zawsze kwestia analizy konkretnej przestrzeni i jej aspektów akustycznych, a nie uniwersalna recepta oparta na liczbie głośników.