Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wiele osób sądzi, że stanowisko realizatora monitorowego powinno znajdować się na widowni albo nawet bezpośrednio przed sceną, bo tam przecież łatwiej ocenić ogólne brzmienie. To jednak typowy błąd wynikający z mylenia funkcji realizatora frontowego (FOH) z realizatorem MON. Ten pierwszy faktycznie pracuje w osi widowni, by mieć optymalny pogląd na to, jak odbierają dźwięk słuchacze. Realizator odsłuchów natomiast musi być blisko muzyków, bo zarządza tylko tym, co słychać na scenie – nie interesuje go dźwięk dla publiczności. Gdyby stanowisko MON było za sceną lub przed sceną, poza widownią, pojawia się problem z natychmiastową komunikacją; kontakt wzrokowy i słuchowy z artystami byłby utrudniony, co przy dynamicznych zmianach na scenie może prowadzić do poważnych wpadek technicznych. Ustawienie z tyłu sceny też nie zdaje egzaminu – często tam w ogóle nie słychać tego, czego potrzebują wykonawcy. Z boku sceny natomiast realizator może błyskawicznie zareagować na sygnały czy prośby (gesty, mimika), przejąć mikrofon talkback lub udzielić wsparcia technicznego. Bezpośredni dostęp do wejść i wyjść monitorowych, okablowania i sprzętu ułatwia diagnostykę usterek i poprawki w czasie rzeczywistym. Moim zdaniem, brak świadomości tych praktycznych aspektów bywa najczęściej przyczyną źle lokowanych stanowisk monitorowych – w efekcie odsłuchy nie spełniają oczekiwań muzyków, a cała realizacja traci na profesjonalizmie. Branża od lat kładzie nacisk, by MON był zawsze z boku sceny, co jest standardem w riderach technicznych i zaleceniach producentów dużych wydarzeń. Takie rozwiązanie zapewnia bezpieczeństwo, wygodę pracy, no i realnie podnosi poziom obsługi technicznej imprezy.