Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wiele osób myli czasem funkcje przycisków na przedwzmacniaczach mikrofonowych, co wcale nie jest takie rzadkie, bo skróty bywają mylące. LPF, czyli Low Pass Filter, to dosłownie „filtr dolnoprzepustowy”, a więc urządzenie, które przepuszcza sygnały niskoczęstotliwościowe, a wycina te wyższe. Często spotyka się przeświadczenie, że to on odpowiada za usuwanie dudniących, niskich częstotliwości, ale to akurat domena HPF (High Pass Filter), czyli filtra górnoprzepustowego. W praktyce LPF raczej nie jest używany na wokalach czy instrumentach akustycznych, bo te źródła dźwięku liczą na szerokie pasmo wysokich częstotliwości; jego zadaniem jest raczej ochrona przed szumami z elektroniki, zakłóceniami radiowymi czy zbyt ostrymi sybilantami w nietypowych sytuacjach. Ustawienia dotyczące impedancji mikrofonu, które pojawiły się w jednej z odpowiedzi, są natomiast zarezerwowane dla innych przełączników, często określanych jako „PAD” lub „impedance”. Tak samo, redukcja dźwięków spółgłosek wybuchowych to zadanie pop-filtrów oraz czasem HPF – nie LPF. W branży audio istnieje bardzo wyraźne rozróżnienie między filtrami dolno- i górnoprzepustowymi, bo mają one zupełnie inne zadania w torze sygnałowym. Typowym błędem jest też branie pod uwagę, że LPF poprawi artykulację głosu – wręcz przeciwnie, zbyt mocne zastosowanie go może sprawić, że nagranie stanie się matowe i pozbawione życia. W technice studyjnej istotne jest rozumienie, które narzędzie używamy do jakiego celu. Mylenie funkcji LPF i HPF bywa powodem nieporozumień podczas pracy nad brzmieniem – a w praktyce wystarczy po prostu pamiętać, że LPF „gasi” górę, a HPF „czyści” dół.