Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

W temacie zestawów subbasowych END FIRE często pojawiają się nieporozumienia co do liczby wymaganych głośników. Sporo osób sądzi, że potrzeba aż trzech, czterech, a nawet pięciu subbasów, by taki system zadziałał poprawnie, bo wydaje się, że więcej źródeł = lepsza kierunkowość. To jednak nie do końca prawda – liczba głośników wpływa na precyzję i efektywność, ale nie na samo istnienie efektu END FIRE. Już przy dwóch identycznych subbasach, ustawionych w linii i odpowiednio opóźnionych względem siebie, powstaje wyraźna kierunkowość basu. Dodanie kolejnych skrzyń, choć korzystne dla większych scen czy głębszego tłumienia z tyłu, nie jest warunkiem koniecznym, by uzyskać podstawowy efekt. Błąd polega często na zamieszaniu z innymi układami kierunkowymi, np. gradient array czy broadside, gdzie rzeczywiście zaleca się trzy lub więcej głośników dla uzyskania określonych charakterystyk promieniowania. W branży nagłośnieniowej często można spotkać małe systemy END FIRE złożone tylko z dwóch subbasów, szczególnie na eventach plenerowych, gdzie trzeba ograniczyć dudnienie za sceną, ale nie ma miejsca lub budżetu na większą ilość sprzętu. Przekonanie, że absolutnie muszą być trzy lub cztery sztuki, wynika z obserwacji dużych koncertów, gdzie liczba subbasów w liniach END FIRE rzeczywiście jest zwiększana dla mocniejszego efektu, ale to już bardziej kwestia skali wydarzenia, a nie wymogów samego systemu. Moim zdaniem warto pamiętać, że w podręcznikach producentów – np. d&b audiotechnik, L-Acoustics czy Meyer Sound – jako minimum zawsze figuruje para subbasów. Często pomija się też fakt, że najważniejsze w END FIRE jest poprawne dobranie opóźnień i ustawienie, a nie sama ilość skrzyń. Błąd myślowy polega na utożsamianiu skuteczności z ilością, zamiast ze zrozumieniem zasady działania układu kierunkowego.