Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Kod czasowy SMPTE (Society of Motion Picture and Television Engineers Timecode) to bardzo przemyślany standard, który powstał w celu jednoznacznej identyfikacji pozycji w materiale wideo lub audio. Często mylące jest to, że spotykamy cztery pary cyfr, oddzielone dwukropkami lub przecinkami: HH:MM:SS:FF. Pierwsza para oznacza godziny, druga minuty, trzecia sekundy, a czwarta – klatki (frames). W praktyce właśnie przez taką strukturę, nietrudno o nieporozumienie. Niektórzy sądzą, że druga para cyfr odpowiada za ramki, bo to przecież wydaje się logiczne – szybkie zmiany, dużo liczb, może to właśnie klatki. Jednak miejsce ramek jest na końcu – to one pozwalają rozróżnić setne części sekundy w filmie i są kluczowe przy synchronizacji obrazu z dźwiękiem, ale to zawsze czwarta para cyfr. Podobnie, błędne jest myślenie, że druga para cyfr to godziny albo sekundy – te są przypisane do pierwszej i trzeciej pary. Moim zdaniem największym problemem jest tu automatyczne przenoszenie przyzwyczajeń z innych systemów zapisu czasu, jak na przykład zegary cyfrowe, gdzie czasem układ jest trochę inny, albo uproszczony do godzin i minut. W produkcji wideo każda para cyfr ma swoją sztywną rolę, żeby nie było zamieszania podczas edycji, eksportu czy transmisji na żywo – i właśnie minuty są przypisane do drugiego miejsca, zaraz po godzinach. Osoby, które pomijają tę kolejność albo mieszają pojęcia, mogą niechcący zsynchronizować nie ten fragment ścieżki dźwiękowej albo źle ustawić przejścia w materiale. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrze zapamiętać kolejność: godziny, minuty, sekundy, klatki – i trzymać się tego, bo to naprawdę sporo ułatwia w praktyce.