Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Sporo osób zakłada, że informacja o nazwach eksportowanych plików dźwiękowych może pojawić się w różnych miejscach dokumentacji projektu, ale to dość złudne przekonanie. Znaczniki bywają bardzo użyteczne, szczególnie w środowiskach DAW czy przy programowaniu multimediów, jednak ich rola jest raczej tymczasowa – służą oznaczaniu fragmentów ścieżek albo synchronizacji efektów, a nie ustalaniu finalnej nazwy pliku. W komentarzu reżyserskim można znaleźć uwagi dotyczące nastroju, intencji artystycznej czy szczególnych wymagań, ale raczej nie trafiają tam techniczne detale jak nazewnictwo plików. Harmonogram produkcji z kolei opisuje etapy pracy, terminy, odpowiedzialności – nie zawiera szczegółów związanych z organizacją plików na poziomie technicznym. Moim zdaniem to częsty błąd, że szuka się takich danych w zbyt ogólnych dokumentach. W praktyce projektowej każda informacja, która ma bezpośredni wpływ na produkcję materiałów (np. ścieżek dźwiękowych do filmu, gry czy aplikacji), powinna być precyzyjnie udokumentowana w skrypcie. Brak jasnego ustalenia nazw plików na tym etapie powoduje chaos, a potem nietrudno o duplikaty, pomyłki i opóźnienia. Z doświadczenia powiem, że tylko umieszczenie tych danych w skrypcie gwarantuje, że cała ekipa będzie korzystać z tych samych informacji i nie pogubi się w gąszczu roboczych wersji czy niejednoznacznych nazw. Warto więc wyrobić sobie taki nawyk i nie liczyć, że harmonogram albo komentarz reżyserski rozwiążą te problemy.