Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Często można spotkać się z przekonaniem, że S/PDIF pozwala na transmisję bardzo wielu kanałów audio, nawet kilkunastu czy kilkudziesięciu – to jednak typowy błąd wynikający z mylenia tego interfejsu z bardziej zaawansowanymi rozwiązaniami, jak HDMI czy protokoły studyjne typu ADAT czy MADI. S/PDIF to stosunkowo prosty standard, który w założeniu miał umożliwiać cyfrowe przesyłanie dźwięku stereo PCM oraz – po wprowadzeniu odpowiednich kodeków kompresujących, takich jak Dolby Digital (AC-3) czy DTS – sygnału 5.1, czyli sześciu kanałów audio w formie bitstrumienia. Nie ma technologicznej możliwości, by przez pojedyncze połączenie S/PDIF przesłać 8, 16 czy tym bardziej 32 niezależne kanały – ograniczeniem jest zarówno przepustowość interfejsu, jak i specyfika standardu. Wielu użytkowników, zwłaszcza mających styczność z nowymi systemami AV, myli S/PDIF z HDMI, które pozwala przesłać nawet 8 czy więcej kanałów niekompresowanego dźwięku. Nadmiarowe oczekiwania wobec S/PDIF mogą też wynikać z niejasnych oznaczeń na sprzęcie lub z niezrozumienia, w jaki sposób kodowane są wielokanałowe strumienie dźwięku. W rzeczywistości S/PDIF przesyła maksymalnie 2 kanały w PCM i do 6 w formatach kompresowanych, co potwierdzają zapisy standardu IEC 60958. Podejścia zakładające przesyłanie 8, 16 czy 32 kanałów po S/PDIF nie mają pokrycia w dokumentacji technicznej i praktyce. Takie błędne wnioski mogą prowadzić do rozczarowań przy projektowaniu domowych instalacji AV czy podczas prób integracji sprzętu różnych producentów. Dlatego zawsze warto sprawdzić dokumentację urządzenia i nie zakładać na wyrost, że S/PDIF obsłuży tyle kanałów, ile by się chciało. To prosty, ale jednak dość ograniczony standard.