Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wybierając inne tory niż Insert, łatwo wpaść w pułapkę nieporozumień związanych z architekturą sygnałową miksera DAW. Aux to tor wysyłkowy, który przydaje się przede wszystkim do efektów pracujących równolegle, jak pogłos czy delay – tam część sygnału jest wysyłana na efekt, a następnie wraca do miksu i sumuje się z oryginałem. Kompresor dynamiki stosowany w ten sposób realizuje tzw. kompresję równoległą, a nie szeregową. W praktyce taka konfiguracja ma sens, gdy chcemy zachować część „czystego” sygnału i zmiksować go z przetworzonym, ale nie jest to podstawowy sposób użycia kompresora w kontekście kontroli dynamiki pojedynczej ścieżki. Matrix to raczej rzadko używane narzędzie w DAW, służące do zaawansowanych trasowań i kombinacji sygnałów, wykorzystywane głównie w dużych realizacjach live lub systemach surround – kompletnie niepotrzebne do prostego wpięcia kompresora na ścieżce. Podłączenie kompresora na Master Output to już naprawdę „gruba” ingerencja w cały miks – stosuje się tam czasem kompresory masteringowe, ale szeregowa obróbka pojedynczych śladów powinna odbywać się indywidualnie na Insertach. Często spotykanym błędem jest myślenie, że Aux albo Master Output pozwolą na większą elastyczność, ale w rzeczywistości tracimy wtedy precyzyjną kontrolę nad konkretną ścieżką, a efekty mogą się nakładać niepożądanie. Z mojego doświadczenia najwięcej bałaganu w miksie powstaje właśnie przez nieświadome korzystanie z tych torów. Standardy branżowe są dość jasne – kompresor w torze Insert to podstawa przy szeregowej obróbce dynamiki.