Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wiele osób myli częstotliwości próbkowania i zakłada, że im większa wartość, tym lepiej albo że wyższe liczby są bardziej „profesjonalne”. To nie do końca tak działa w praktyce, szczególnie jeśli chodzi o zgodność ze standardami, jak CD Audio. Częstotliwość 48 000 Hz jest często używana w produkcji wideo i w profesjonalnych rejestratorach audio, zwłaszcza w telewizji czy filmie – to taki standard branżowy dla materiałów przeznaczonych do dalszego przetwarzania. Jednak płyty CD nigdy nie korzystały z tej częstotliwości, więc materiał zgrany w 48 kHz trzeba byłoby konwertować na 44,1 kHz, co wiąże się z ryzykiem utraty jakości lub problemami z kompatybilnością. Jeszcze wyższe wartości, takie jak 98 000 Hz czy 196 000 Hz, są charakterystyczne dla tzw. formatu high-resolution audio, używanego w bardzo zaawansowanych projektach studyjnych, gdzie dąży się do maksymalnej wierności dźwięku i minimalnych zniekształceń w procesie produkcji. Ale te częstotliwości nie są absolutnie wymagane ani wykorzystywane przy przygotowywaniu nagrań pod CD Audio, bo taki materiał i tak później trzeba zredukować do 44 100 Hz. Typowym błędem jest tu patrzenie tylko na liczby i nieuwzględnianie wymogów standardu – a przecież każda technologia ma swoje granice i specyfikację. Z mojego doświadczenia wynika, że sporo osób sugeruje się ustawieniami z domyślnych opcji w programach DAW czy rejestratorach, a nie zawsze zwraca uwagę na docelowy format dystrybucji. Kluczem jest, żeby zawsze czytać specyfikacje i wiedzieć, czego wymaga finalny nośnik – a w przypadku CD Audio to właśnie 44 100 Hz. Wszystkie inne wartości, choć przydatne w innych zastosowaniach, nie gwarantują zgodności z płytą kompaktową i mogą być źródłem niepotrzebnych kłopotów technicznych.