DVD10 to właśnie format płyty DVD, który ma pojemność 9,4 GB, czyli dokładnie dwustronny nośnik opisany jako DVD Double Sided Single Layer. Moim zdaniem to trochę mało znany wariant, bo w praktyce częściej spotyka się DVD5 i DVD9, ale DVD10 bywa wykorzystywany np. do archiwizacji danych tam, gdzie nie da się zastosować płyt blu-ray, a zależy komuś na większej pojemności niż klasyczne DVD5. Oznaczenia są dosyć logiczne – cyfra po „DVD” oznacza tak naprawdę wariant pojemnościowy: DVD5 to 4,7 GB (jedna warstwa, jedna strona), DVD9 to taka „ulepszona” wersja, bo ma dwie warstwy po tej samej stronie i 8,5 GB, natomiast DVD10 to dwie strony po jednej warstwie na każdej – razem daje właśnie 9,4 GB (czyli 4,7 GB + 4,7 GB). No i nie trzeba mieć superzaawansowanego napędu – wystarczy tylko przewrócić płytę. Z mojego doświadczenia w serwisie komputerowym wynika, że DVD10 czasem jest mylone z DVD9, bo różnica w pojemności jest niewielka, ale sposób zapisu i odczytu jest już zupełnie inny. Warto zapamiętać ten wariant, jeśli trafi się na stare archiwa lub starsze zestawy programów do instalacji, gdzie czasem korzystano z takich płyt. Standardy DVD-Forum dokładnie opisują te wersje i jeśli interesujesz się zagadnieniami związanymi z nośnikami optycznymi, to warto to sobie usystematyzować – przydaje się chociażby przy diagnostyce starych napędów lub kopiowaniu danych na potrzeby digitalizacji.
Wydaje się, że nazewnictwo płyt DVD bywa mylące, bo z pozoru wyższy numer nie musi oznaczać większej pojemności. Przykładowo, DVD5 to najpopularniejsza wersja, która mieści tylko 4,7 GB – to pojedyncza warstwa zapisana po jednej stronie, używana powszechnie na filmy czy gry jeszcze do niedawna. DVD9 natomiast, to już płyta jednostronna, ale z dwoma warstwami, co pozwala na zapisanie 8,5 GB danych. Tu bywa często błąd logiczny – wiele osób kojarzy większą liczbę z większą pojemnością, ale nie zwraca uwagi na istotę rozwiązania technicznego: DVD9 nie ma dwóch stron, tylko dwie warstwy po jednej stronie. W przypadku DVD10 chodzi o coś innego – to dwie strony, każda z jedną warstwą, razem dając 9,4 GB (po 4,7 GB na każdą stronę, z których korzysta się przez fizyczne odwrócenie płyty). DVD18 z kolei to już kompletny potworek, bo łączy dwie strony z podwójną warstwą na każdej, czyli do 17 GB, ale takich płyt praktycznie się nie spotyka – głównie teoria lub rzadkie zastosowania profesjonalne. W praktyce, gdy ktoś wybiera niepoprawną odpowiedź, często kieruje się przekonaniem, że wyższa liczba po „DVD” oddaje bezpośrednio większą pojemność, a nie sposób zapisu danych – i tu pojawia się pułapka. Warto przyjąć zasadę, że DVD5 i DVD9 to warianty jednostronne, a DVD10 i DVD18 to dwustronne, dodatkowo każda warstwa zwiększa pojemność. To kluczowe, jeśli pracujesz np. z archiwizacją lub digitalizacją starych danych – dobrze znać te niuanse, bo w branży IT czasem trzeba dobrać odpowiedni nośnik pod wymagania sprzętowe czy aplikacyjne. Z mojego doświadczenia to pomaga uniknąć wielu nieporozumień, szczególnie podczas identyfikacji nośników w starszych zbiorach firmowych.