Wybrałeś DVD-RW i to jest trafny wybór, bo właśnie ta płyta umożliwia wielokrotny zapis i kasowanie danych. DVD-RW (czyli Digital Versatile Disc – ReWritable) działa trochę jak pendrive, tylko że w postaci płyty optycznej. Możesz nagrywać, kasować i ponownie nagrywać dane – według standardu nawet do tysiąca razy, chociaż w praktyce to już bywa różnie i zależy od jakości nośnika oraz nagrywarki. W zastosowaniach domowych czy w małych firmach takie płyty świetnie się sprawdzają przy backupie np. zdjęć czy dokumentów, które wymagają aktualizacji. Branżowo, kiedyś używano DVD-RW do testowania autorunów, wersji demo oprogramowania czy archiwizacji tymczasowej – przed czasami pendrive'ów i w chmurze to był niezły patent. Warto wiedzieć, że płyty DVD-R oraz DVD+R są jednokrotnego zapisu – jak raz coś nagrasz, to już nie zmienisz, a DVD+R DL to jeszcze wersja dwuwarstwowa, ale też tylko jednokrotnego zapisu. Standardy zapisu optycznego jasno określają, że tylko nośniki z oznaczeniem 'RW' (ReWritable) pozwalają na ponowne użycie, co jest zgodne z praktyką stosowaną w branży IT i elektroniki użytkowej. Moim zdaniem, znając te różnice, można uniknąć wielu nieporozumień przy doborze nośników do różnych zadań – serio, to oszczędza czas i nerwy.
Płyty DVD różnią się między sobą głównie technologią zapisu oraz możliwością ponownego użycia. Często można się pogubić, bo oznaczenia są mylące – ale kluczowe jest, żeby rozumieć, co oznacza każda literka w skrócie. DVD-R oraz DVD+R to nośniki jednokrotnego zapisu, co w praktyce oznacza, że raz nagrany materiał zostaje na płycie na stałe. Nie da się już usunąć czy nadpisać danych – to trochę jakby pisać markerem na kartce, którą potem chcesz wytrzeć gumką, ale się nie da. DVD+R DL dodaje jeszcze funkcję dwuwarstwowości (Dual Layer), czyli zwiększa pojemność płyty nawet do 8,5 GB, ale dalej nie zmienia się nic w kontekście ponownego zapisu – to nadal jest tylko raz i koniec. Typowym błędem jest myślenie, że większa pojemność albo inny system zapisu ('+' zamiast '-') daje możliwość kasowania czy nadpisywania danych, ale niestety to tak nie działa. Jedynie płyty z oznaczeniem 'RW' (czyli ReWritable) pozwalają na wielokrotny zapis i kasowanie, co jest jasno określone w standardach branżowych, m.in. przez organizacje takie jak DVD Forum. W praktyce, kiedyś w archiwizacji czy backupie danych, stosowanie niewłaściwego typu płyty często prowadziło do strat danych albo niepotrzebnych kosztów – wyobraź sobie, że chcesz zaktualizować backup, a okazuje się, że musisz użyć nowego nośnika za każdym razem. Moim zdaniem świadomość tych różnic jest naprawdę ważna, szczególnie jeśli pracujesz przy kopiowaniu czy przechowywaniu danych na własny użytek lub w pracy. To właśnie przez takie niedoprecyzowane informacje sporo osób traci czas i środki, więc warto dobrze rozróżniać te formaty, żeby nie wpakować się w niepotrzebne kłopoty.