Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Każde z tych określeń dotyczy innego etapu produkcji dźwiękowej i łatwo się tu pomylić, bo z pozoru wszystkie brzmią "profesjonalnie". Recording to po prostu nagrywanie dźwięku – chwytanie sygnału z mikrofonu czy instrumentu do ścieżki w DAW, bez żadnej ingerencji w proporcje głośności innych śladów. To taki fundament, ale jeszcze nie etap, gdzie decyduje się o relacjach między elementami miksu. Overdubbing z kolei to technika dogrywania nowych partii na już istniejące ścieżki – typowe przy produkcji muzycznej, ale to raczej "dodawanie warstw" niż mieszanie ich głośności. Fading natomiast dotyczy regulowania narastania lub wygaszania dźwięku w czasie – jest stosowany raczej punktowo, np. przy końcówkach utworów, a nie do całościowego ustalania proporcji. Z mojego doświadczenia wielu początkujących skupia się na pojedynczych ścieżkach, zamiast spojrzeć szerzej na całą sesję i właśnie dlatego mylą mixing z np. recordingiem. Faktycznie, często spotykam się z przekonaniem, że samo nagranie dobrego wokalu czy dogranie kilku partii wystarczy, by utwór zabrzmiał dobrze – a to właśnie miksowanie nadaje całości ostateczny kształt. Branżowe standardy jasno rozdzielają te etapy: najpierw nagrania i overdubbingi, potem faza mixing, a na końcu mastering. Dobre praktyki wskazują, żeby nie pomijać żadnego z nich, ale kluczowe dla pytania jest rozumienie, że tylko mixing polega na świadomym ustawianiu proporcji głośności między ścieżkami. Jeśli się o tym zapomni, to nawet najlepsze nagranie zabrzmi po prostu "płasko" albo chaotycznie.