Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Częstym błędem przy ustawianiu parametrów sesji w DAW jest wybieranie częstotliwości próbkowania lub rozdzielczości bitowej, która wydaje się lepsza „bo większa”, bez zastanowienia się nad rzeczywistymi wymaganiami docelowego formatu. W przypadku CD-Audio standard jest niezmienny od dekad: 44100 Hz częstotliwości próbkowania i 16 bitów rozdzielczości. Niestety, wybierając 44100 Hz/24 bity, łatwo się pomylić – niby częstotliwość zgadza się z CD, ale 24 bity to rozdzielczość stosowana głównie w studiach nagraniowych na etapie masteringu, nie na płycie CD. To samo dotyczy parametrów opartych na 48000 Hz (zarówno 16, jak i 24 bity). 48000 Hz to typowa wartość używana w materiałach wideo, telewizji czy filmie, gdzie wymagane są inne standardy ze względu na synchronizację obrazu i dźwięku. Wydaje się, że wybór wyższej rozdzielczości bitowej albo częstotliwości próbkowania powinien skutkować lepszą jakością, ale w praktyce po konwersji do formatu CD-Audio i tak wszystko zostanie przeskalowane do 44,1 kHz/16 bitów, czasami generując niepożądane artefakty czy zniekształcenia. Dodatkowo, takie ustawienia mogą prowadzić do niepotrzebnych komplikacji przy eksporcie i authoringu płyt CD. Moim zdaniem, warto trzymać się sztywnych wytycznych branżowych, bo one wynikają nie tylko z tradycji, ale i z technicznych ograniczeń sprzętu odtwarzającego. Każdy inny wybór niż 44100 Hz/16 bitów sprawia, że finalny produkt może nie być kompatybilny z klasycznymi odtwarzaczami CD, co w praktyce przekreśla sens takiego eksportu. Warto o tym pamiętać, bo czasami przez takie „drobiazgi” końcowy efekt mocno na tym cierpi.