Rozszerzenie .ptx to format pliku sesji używany wyłącznie przez program Avid Pro Tools. To w zasadzie taki „kontener” na cały projekt – zapisuje wszystkie informacje o ścieżkach, ułożeniu klipów, automatyce, efektach, routingu i wielu innych szczegółach miksu. Pro Tools to jeden z najbardziej rozpoznawalnych programów DAW na świecie, wykorzystywany zarówno w studiach nagraniowych, telewizji, jak i przy produkcji filmowej. Jeśli ktoś pracuje z sesjami od innych realizatorów lub studiów, rozszerzenie .ptx praktycznie od razu mówi, że projekt powstał właśnie w Pro Tools. Z mojego doświadczenia wynika, że profesjonalne wymiany projektów między realizatorami często odbywają się właśnie w tym formacie, bo pozwala on na zachowanie pełnej zgodności i bezpieczeństwa pracy. Standardem branżowym jest też import/eksport ścieżek w plikach .ptx podczas masteringu lub zlecania miksów. Otwieranie plików .ptx w innych DAW zwykle po prostu nie jest możliwe – to zamknięty format, który rozumie tylko Pro Tools. W praktyce, jeśli chcesz dostać się do sesji .ptx, musisz mieć zainstalowanego Pro Toolsa. Warto to wiedzieć, żeby nie tracić czasu na próby otwierania tego typu plików w innych aplikacjach – po prostu się nie da. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami pracy przy projektach studyjnych, zwłaszcza w środowisku profesjonalnym.
Rozszerzenie .ptx często bywa mylone z innymi typami plików używanymi przez popularne programy DAW, ale to właśnie specyfika tego formatu powoduje, że nie można go otworzyć w innych aplikacjach niż Avid Pro Tools. Przykładowo, niektórzy mogą zakładać, że Steinberg Cubase, jako rozbudowany DAW z długą historią, obsługuje różnorodne formaty projektów. To jednak błędne założenie – Cubase korzysta z własnych rozszerzeń takich jak .cpr czy .all i nie ma natywnej obsługi plików .ptx. Zdarza się też, że początkujący producenci kojarzą Celemony Melodyne z edycją materiału audio na wysokim poziomie, jednak Melodyne jest narzędziem wyspecjalizowanym do edycji wysokości dźwięku i timingów oraz integruje się z DAW, ale sam nie otworzy pełnej sesji Pro Tools. Jeszcze innym typowym błędem jest przekonanie, że zwykły odtwarzacz multimedialny, jak Windows Media Player, poradzi sobie z plikiem .ptx – jednak te programy obsługują tylko pliki audio i wideo, nie zaś projekty DAW, które są głównie danymi konfiguracyjnymi i nie zawierają czystego dźwięku. Dobre praktyki branżowe pokazują, że zawsze należy zwracać uwagę na rozszerzenia plików i kompatybilność oprogramowania – to pozwala uniknąć strat czasu i frustracji podczas pracy. Moim zdaniem, najczęstszy problem bierze się z nieznajomości tych specyficznych formatów lub nieświadomego założenia, że wszystkie DAW-y są zamienne, co niestety w rzeczywistości się nie sprawdza. Współdzielenie projektów wymaga więc nie tylko znajomości funkcji programów, ale też zrozumienia ograniczeń wynikających z zamkniętych formatów sesji.