Komenda „New” to absolutna podstawa w praktycznie każdym programie edycyjnym – niezależnie, czy mówimy o edytorze grafiki, wideo, tekstu czy nawet oprogramowaniu CAD. Jej głównym zadaniem jest utworzenie zupełnie nowego projektu lub dokumentu, czyli czystego miejsca pracy, gdzie użytkownik może rozpocząć swoje zadanie od zera. W większości programów skrót klawiszowy Ctrl+N wywołuje właśnie to polecenie. Moim zdaniem to takie „otwarcie drzwi do pustego pokoju”, gotowego do wypełnienia treścią. Praktycznie rzecz biorąc, bez tej funkcji nie da się zacząć pracy nad czymś zupełnie nowym bez mieszania ze starymi plikami, co jest nieefektywne i niepraktyczne. Warto pamiętać, że branżowe standardy UX przewidują, by funkcja tworzenia nowego projektu była zawsze łatwo dostępna i jednoznacznie opisana – właśnie jako „New”. Dobra praktyka mówi też, żeby przed utworzeniem nowego projektu program pytał o zapisanie bieżących zmian, by nie stracić dotychczasowej pracy. Z mojego doświadczenia, początkujący często mylą „New” z innymi opcjami, przez co tracą czas lub przypadkowo nadpisują ważne dane. Korzystając z „New”, masz pewność, że zaczynasz od czystej kartki i możesz wszystko poukładać dokładnie tak, jak chcesz. To taki techniczny start od zera, bez żadnych „śmieci” z poprzednich projektów.
Wiele osób przy pierwszym kontakcie z programami edycyjnymi błędnie zakłada, że opcje typu „Load”, „Import” czy „Export” pozwolą im rozpocząć nowy projekt. To dosyć częsty błąd, zwłaszcza jeśli ktoś ma doświadczenie głównie z prostszymi aplikacjami lub nie zna jeszcze angielskich nazw poleceń. Komenda „Load” służy tak naprawdę do wczytywania już istniejących projektów lub plików – czyli do otwierania tego, co zostało wcześniej zapisane. Nie tworzy nowego, pustego dokumentu, tylko ładuje coś, co już mieliśmy. Z kolei „Import” wykorzystuje się najczęściej wtedy, gdy chcemy wprowadzić zewnętrzne dane lub elementy (np. zdjęcia, pliki tekstowe, inne grafiki) do aktualnie otwartego projektu – czyli de facto do wzbogacenia bieżącej pracy, a nie do startu od zera. Natomiast „Export” jest wykorzystywany na końcu procesu, kiedy kończymy pracę i chcemy zapisać efekt w określonym formacie (np. JPG, PDF, MP4), by móc użyć go poza programem. Moim zdaniem typowym nieporozumieniem jest utożsamianie „Importu” z tworzeniem czegoś nowego, bo część osób myśli, że skoro importują plik, to zaczynają nowy projekt. Niestety, prowadzi to czasem do bałaganu – zamiast czystej struktury mamy mieszankę nowych i starych elementów. Praca zgodnie z dobrymi praktykami, wyraźnie rozdzielając funkcję „New” od „Load” i „Import”, pozwala uniknąć niepotrzebnych komplikacji i zapewnia większą kontrolę nad projektem. W profesjonalnych środowiskach programistycznych czy graficznych to właśnie takie rozróżnienie jest kluczowe, bo wpływa nie tylko na wygodę, ale i bezpieczeństwo danych. Patrząc na standardy branżowe, poprawne rozpoczęcie nowego projektu zawsze odbywa się przez polecenie „New”, a pozostałe funkcje są wsparciem w dalszych etapach pracy.