Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wiele osób myli pojęcia związane z dokumentacją używaną w produkcji muzycznej, co niestety potrafi prowadzić do niezrozumienia standardów pracy. Spis efektów, choć bywa kluczowy przy realizacji dźwięku – na przykład w filmie czy grze komputerowej – nie ma związku z zapisem nutowym. To raczej lista wszelkiego rodzaju dźwięków specjalnych: szumów, odgłosów tła, efektów synchronicznych, które należy odtworzyć w określonym momencie utworu lub sceny. Scenariusz, z kolei, to narzędzie używane głównie w produkcji filmowej, teatralnej lub telewizyjnej – opisuje przebieg akcji, dialogi, reżyserię, ale nie zawiera zapisu nutowego, a już na pewno nie jest zbiorem informacji muzycznych wymaganych do wykonania utworu. Natomiast playlista to po prostu uporządkowany zbiór utworów – często tworzona na potrzeby DJów, rozgłośni radiowych lub użytkowników serwisów streamingowych. Playlista nie zawiera żadnych danych nutowych, nie daje możliwości analizy struktury muzycznej. Częstym błędem jest przekładanie funkcji tych dokumentów jeden do jednego, ale w rzeczywistości tylko partytura spełnia kryteria profesjonalnego, szczegółowego zapisu utworu muzycznego z rozbiciem na poszczególne głosy i instrumenty. W branży muzycznej funkcjonuje wręcz niepisana zasada, że praca z zespołem czy orkiestrą bez partytury jest praktycznie niemożliwa i grozi kompletnym chaosem na próbie. Warto więc odróżniać materiały organizacyjne (jak playlista czy scenariusz) od typowo muzycznych dokumentów – bo tylko partytura daje pełen, techniczny i praktyczny obraz utworu dla wykonawców.