Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wielu uczniów myli pojęcia związane z formatami stratnymi i bezstratnymi, bo branża audio jest mocno zróżnicowana pod tym względem. Pliki takie jak .ra (RealAudio) oraz .rm (RealMedia) zostały stworzone z myślą o przesyłaniu dźwięku przez internet przy użyciu niskich przepływności. Stąd ich główną cechą jest kompresja stratna, czyli redukcja ilości danych kosztem jakości – tracisz część informacji zawartych w oryginalnym nagraniu, by plik był mniejszy i łatwiejszy do przesłania. .ra przez długi czas wykorzystywano np. w radiach internetowych, bo pozwalał szybko przesyłać nagrania nawet przy wolnym łączu. Podobnie .rm, który służył do audio i wideo, stawiał na efektywną kompresję. Odpowiedzią na potrzeby open-source było pojawienie się .ogg (Ogg Vorbis) – tu również mamy do czynienia z kompresją stratną, choć z dużo lepszym stosunkiem jakości do rozmiaru niż np. w MP3. Ten format jest często mylony z bezstratnym, bo daje bardzo dobrą jakość przy małych plikach, ale jednak zawsze oznacza utratę części danych dźwiękowych. Typowym błędem jest mylenie tych formatów przez samą nazwę lub popularność w streamingu (np. myśli się: 'Ogg jest lepszy, to pewnie bezstratny'), ale to nieprawda. Standardy branżowe wyraźnie mówią: jeśli potrzebujesz bezstratności, wybieraj .wav albo ewentualnie .flac – inne formaty są projektowane pod kątem efektywności, nie pełnej wierności dźwięku. W praktyce więc ani .ra, ani .rm, ani .ogg NIE zapewniają pełnej oryginalnej jakości nagrania, bo zawsze coś jest „ucinane”, by zmniejszyć rozmiar pliku. To jest ich główna wada w profesjonalnych zastosowaniach.