Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wybierając formaty takie jak *.aiff, *.riff czy *.wav, łatwo pomylić się, bo te rozszerzenia kojarzą się z plikami audio wysokiej jakości, często używanymi w profesjonalnej produkcji muzycznej lub podczas nagrywania materiałów w studiu. AIFF i WAV to formaty nieskompresowane, co oznacza, że zapisują dźwięk w formie „surowej”, bez strat jakości – wykorzystuje się je głównie wtedy, gdy zależy nam na maksymalnej wierności brzmienia, np. przy masteringu czy archiwizacji. Z kolei RIFF to bardziej ogólna struktura kontenera plików, w którym mogą być przechowywane różne dane multimedialne, ale sam ten format nie jest kodekiem audio per se. Typowym błędem jest myślenie, że narzędzia służące do kompresji stratnej (np. LAME) wygenerują również pliki nieskompresowane – to się nie dzieje, bo zadaniem kodeka LAME jest wyłącznie zamiana dźwięku na format MP3, co wiąże się z użyciem algorytmów stratnych, usuwających część informacji, by uzyskać mniejszy rozmiar pliku. W praktyce, gdy ktoś szuka sposobu na konwersję do AIFF, WAV czy RIFF, korzysta raczej z narzędzi, które obsługują bezstratny zapis audio lub po prostu eksportują sesję bez kompresji. Dobrym nawykiem jest rozróżnienie: kodeki jak LAME odpowiadają za specyficzne, skompresowane formaty, a nie za generowanie plików typu WAV czy AIFF. W pracy z dźwiękiem to rozumienie pomaga unikać nieporozumień i nieefektywnych konwersji plików.