Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wybierając inne odpowiedzi niż MP3, łatwo pomylić pojęcie formatu pliku z kwestią kodeka, co jest dość częstym błędem. AIFF i WAV to formaty tzw. bezstratne, w których dźwięk przechowywany jest najczęściej bez kompresji lub z minimalną kompresją, zachowując pełną jakość oryginalnego materiału. Warto podkreślić, że te formaty są używane głównie do obróbki i archiwizacji nagrań audio, kiedy nie chcemy stracić nawet odrobiny jakości. Jednak kodek LAME w ogóle nie obsługuje tych rozszerzeń jako wyjściowych – on zajmuje się wyłącznie kompresją do MP3, czyli do formatu stratnego, idealnego do dystrybucji i przechowywania muzyki tam, gdzie liczy się oszczędność miejsca. Format RIFF z kolei jest raczej strukturą pliku (kontenerem), a nie samodzielnym formatem audio – to taka rama dla różnych typów danych multimedialnych, najczęściej spotykana właśnie w plikach WAV czy AVI. To, że plik ma rozszerzenie WAV czy AIFF, nie oznacza, że LAME potrafi go bezpośrednio wygenerować – kodek ten przyjmuje WAV lub AIFF jako źródło i produkuje MP3 jako wynik. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących myli pojęcie kodeka z formatem pliku i zakłada, że kodek audio może "zrobić" dowolny format. W praktyce każda technologia ma swoją specjalizację, a LAME jest jednoznacznie kojarzony z MP3. Warto więc zawsze sięgnąć do dokumentacji lub po prostu sprawdzić, jakie formaty wyjściowe obsługuje dany kodek, zanim zaczniemy eksperymentować z konwersją. Dobrą praktyką w branży jest też rozróżnianie: format pliku to jedna sprawa, a użyty kodek – druga. W przypadku LAME: tylko MP3.