Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku
Zawód: Technik realizacji nagrań
Kategorie: Dokumentacja i organizacja
Który z przedstawionych sposobów jest najwłaściwszy do zaznaczenia w scenariuszu słuchowiska radiowego efektów dźwiękowych oraz muzyki?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zaznaczenie efektów dźwiękowych i muzyki w scenariuszu słuchowiska radiowego przy użyciu nawiasów i dużych liter to sposób, który sprawdził się w praktyce już od wielu lat. Taka forma jest od razu czytelna dla realizatorów, reżyserów czy aktorów – dosłownie wyróżnia się na tle tekstu, więc trudno ją przeoczyć. Standardowo wpisuje się wtedy np. (DŹWIĘK DESZCZU) albo (MUZYKA: NAPIĘCIE), dzięki czemu każda osoba pracująca z tekstem wie, kiedy i jaką ścieżkę dźwiękową należy dodać. To działa, moim zdaniem, najlepiej, bo nie wymaga szukania przypisów czy wertowania końca scenariusza. W branży radiowej i przy produkcji audiobooków uznaje się właśnie taką konwencję za bardzo praktyczną – pozwala na szybki podział tekstu na warstwy: dialogi, akcję i instrukcje dźwiękowe. Dodatkowo, jeśli scenariusz trafia później do montażu, wszystko jest jasne nawet dla osób pierwszy raz widzących ten dokument. Warto pamiętać, że duże litery w nawiasie to taka umowna umowa między twórcami – łatwo się tego nauczyć i nie ma ryzyka błędnej interpretacji. Z mojego doświadczenia wynika, że inne formy po prostu spowalniają pracę lub sprawiają, że ktoś coś przeoczy. Niby drobna rzecz, a robi różnicę. Tak więc, stosowanie nawiasów i wersalików to nie tylko wygoda, ale i pewna gwarancja, że dźwięki i muzyka pojawią się w odpowiednim miejscu, dokładnie tak jak zakładał scenarzysta.