Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Partytura to dokument używany głównie w muzyce – zawiera zapis nutowy utworu dla orkiestry lub zespołu, czasem także z oznaczeniami rytmicznymi i dynamicznymi. W produkcji słuchowisk raczej przydaje się tylko wtedy, gdy mamy nagranie muzyki na żywo z udziałem instrumentalistów. To nie jest podstawa literacka, bo nie opowiada historii, nie zawiera dialogów ani treści fabularnej. Rider techniczny natomiast to coś w rodzaju „listy życzeń” od artysty lub zespołu – tam są opisane wymagania dotyczące sprzętu, mikrofonów, ustawienia monitorów, oświetlenia itp. Przy słuchowiskach ten dokument może się pojawić podczas nagrań z udziałem gości, ale nie jest w żaden sposób związany z warstwą literacką. Lista znaczników z kolei, to raczej narzędzie do opisu przebiegu realizacji, montażu lub edycji – używa się jej w programach do obróbki dźwięku, żeby szybko znaleźć określone miejsca. Nie ma tam fabuły, bohaterów, dialogów, więc nie stanowi bazy do stworzenia opowieści słuchowiskowej. Typowym błędem jest mylenie dokumentacji technicznej z tym, co naprawdę napędza treść – czyli właśnie scenariuszem. Często szczególnie osoby początkujące skupiają się na sprzęcie i technologii, zapominając, że bez tekstu nie da się stworzyć żadnej sensownej produkcji radiowej. W praktyce każda produkcja zaczyna się od scenariusza, bo tylko on określa, jaka historia ma wybrzmieć i jakie środki wyrazu będą potrzebne. To jest fundament, a reszta dokumentów pełni rolę wspierającą.