Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Można spotkać się z różnymi dokumentami w kontekście pracy z muzyką, ale niestety żaden z nich – oprócz partytury – nie spełnia roli zapisu nutowego utworu. Drabinka, choć brzmi dość technicznie, dotyczy raczej realizacji dźwięku, produkcji radiowej czy telewizyjnej; to taki rozkład czasowy kolejnych elementów programu, czasem stosowany w planowaniu nagrań, ale nie ma tam nut, tylko informacje o kolejności zdarzeń. Scenariusz, z kolei, to tekstowy opis przebiegu wydarzenia – na przykład koncertu lub przedstawienia – z uwzględnieniem dialogów, reżyserii, efektów, ale nie zapisuje on nut czy układu głosów instrumentalnych. Lista edycyjna natomiast, z mojego doświadczenia, jest stosowana głównie przy montażu – choćby utworów muzycznych na płycie czy ścieżek dźwiękowych w filmie. Opisuje, które fragmenty nagrań mają być użyte, ale nie zawiera zapisów nutowych. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, bo wszystkie są „papierologią” muzyczną, ale tylko partytura zawiera precyzyjne nuty dla różnych instrumentów – to taki techniczny rdzeń pracy muzyka. Dobrze jest rozumieć, że branża muzyczna wymaga jasnego rozróżnienia między dokumentami porządkującymi organizację pracy, a tymi, które realnie definiują samą muzykę. W praktyce, jeżeli ktoś na przykład przygotowuje się do nagrania i dostaje „drabinkę” czy „scenariusz”, to raczej wie, kiedy wchodzi na scenę, a nie co konkretnie ma zagrać. Tylko partytura daje możliwość dokładnego odczytania harmonii, rytmu, dynamiki czy artykulacji w pełnym, profesjonalnym zakresie.