Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wiele osób myli pojęcia dotyczące efektów audio, zwłaszcza gdy chodzi o nazwy podobnie brzmiące lub kojarzące się z przetwarzaniem sygnału. Ducker to efekt wykorzystywany najczęściej w radiu i miksie muzycznym, gdzie automatycznie obniża poziom jednej ścieżki (np. muzyki) podczas, gdy pojawia się inny sygnał (np. głos lektora). To przydatne narzędzie do zachowania czytelności wypowiedzi, ale nie ma żadnego związku z zapętlaniem dźwięku – nie powtarza, nie zapętla, tylko dynamicznie reguluje głośność. Declicker z kolei to procesor służący do usuwania niepożądanych kliknięć i artefaktów z nagrań, głównie w przypadku digitalizacji winyli lub oczyszczania nagrań lektorskich. Jego rolą jest wygładzanie sygnału, a nie powtarzanie go. Expander natomiast działa odwrotnie do kompresora – rozszerza zakres dynamiki, czyli sprawia, że cichsze fragmenty stają się jeszcze cichsze. To przydatne np. do eliminowania szumów tła w nagraniach, ale także nie ma funkcji zapętlania. Częsty błąd polega na myleniu efektów, które przetwarzają sygnał, z tymi, które rzeczywiście go powtarzają. Mam wrażenie, że czasem kierujemy się podobieństwem nazw albo założeniem, że każdy efekt studyjny można użyć do wszystkiego. Tymczasem tylko delay oferuje powtarzanie sygnału w kontrolowanych odstępach czasu, co stanowi podstawę zapętlania dźwięku. Pozostałe wymienione efekty służą do zupełnie innych zadań i ich stosowanie w celu uzyskania loopu nie przyniosłoby oczekiwanych rezultatów. W branży przyjmuje się, że podstawą do jakichkolwiek zabiegów związanych z powtarzaniem bądź zapętlaniem sygnału jest właśnie delay lub wyspecjalizowany looper.