BD-XL naprawdę robi wrażenie, jeśli chodzi o pojemność. W praktyce ten typ płyty Blu-ray może pomieścić nawet do 128 GB danych w wersji czterowarstwowej, co jest ogromną różnicą w porównaniu do standardowych płyt CD-R (700 MB), DVD18 (około 17 GB) czy nawet HD DVD (do 30 GB). Z mojego doświadczenia wynika, że BD-XL sprawdza się świetnie w zastosowaniach archiwizacyjnych, szczególnie tam, gdzie liczy się długowieczność nośnika i bezpieczeństwo danych. W branży filmowej czy w dużych archiwach cyfrowych coraz częściej można spotkać się z użyciem właśnie takich rozwiązań, bo pozwalają na przechowywanie dużych plików bez konieczności dzielenia ich na mniejsze części. Standard Blu-ray, a szczególnie jego rozszerzenia takie jak BD-XL, powstały właśnie w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na większe pojemności przy zachowaniu wymiarów tradycyjnych płyt optycznych. To bardzo praktyczne, gdy trzeba np. zarchiwizować całe sesje zdjęciowe w RAW-ach albo profesjonalne produkcje wideo w 4K i wyższych rozdzielczościach. Trochę szkoda, że te nośniki nie weszły pod strzechy tak jak kiedyś DVD czy CD, bo jednak napędy BD-XL są droższe i mniej powszechne, ale w profesjonalnych zastosowaniach – bez dwóch zdań warto znać tę technologię.
Wybierając pomiędzy CD-R, DVD18, HD DVD a BD-XL, warto dobrze zrozumieć, czym różnią się te nośniki pod względem pojemności i zastosowań. CD-R to jedna z najstarszych technologii z tej listy – jej pojemność wynosi jedynie 700 MB, co dziś jest wartością praktycznie pomijalną, szczególnie w kontekście archiwizacji zdjęć, filmów czy dużych baz danych. DVD18, czyli dwustronny, dwuwarstwowy dysk DVD, pozwala przechować do około 17 GB danych, co w swoim czasie było sporym krokiem naprzód, ale dziś też już nie robi wrażenia. Częstym błędem jest myślenie, że HD DVD było konkurencyjne wobec Blu-ray, jednak nawet jego największe wersje oferowały maksymalnie 30 GB (wersje trójwarstwowe, bardzo rzadko spotykane, osiągały 51 GB, ale praktycznie nigdy nie trafiły do powszechnej produkcji masowej). Problem z DVD18 czy HD DVD jest też taki, że nie stały się one powszechnym standardem na dłużej – technologia została wyparta przez Blu-ray, a potem przez jego rozszerzenia takie jak BD-XL. Moim zdaniem, wielu użytkowników sugeruje się znanymi skrótami lub myli, że 'HD' na pewno oznacza największą możliwą pojemność, ale to nie zawsze się zgadza – tu warto patrzeć na faktyczne dane techniczne i standardy. Z kolei BD-XL, którego można nawet nie znać na co dzień, pozwala na zapis do 128 GB na jednej płycie i bije wszystkie inne wymienione technologie na głowę. Jeżeli zależy komuś na nowoczesnym i naprawdę pojemnym nośniku optycznym, to właśnie w tym kierunku powinien patrzeć, nawet jeśli dostępność takich napędów i płyt wciąż nie jest superpowszechna. W praktyce, opieranie się na starszych rozwiązaniach prowadzi do konieczności dzielenia plików lub użycia wielu nośników, co jest nieefektywne i utrudnia zarządzanie danymi. Tak więc, wybierając optymalne rozwiązanie pod kątem pojemności, BD-XL to obecnie bezdyskusyjny lider spośród wymienionych opcji.