Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wybierając odpowiedź inną niż Pitch Shifter, łatwo można przeoczyć kluczowe właściwości poszczególnych typów efektów. HF Exciter w ogóle nie służy do zmiany wysokości dźwięku – jego zadaniem jest podbicie wyższych częstotliwości, często przez generowanie harmonicznych, co sprawia, że sygnał staje się jaśniejszy, bardziej „żywy”. To przydatne przy masteringu, kiedy chcemy ożywić np. wokal lub gitarę, ale nie ma tu mowy o zmianie tonu czy interwału muzycznego. Classic Phaser natomiast pracuje na zasadzie przesunięć fazowych i filtracji – tworzy charakterystyczny efekt „przestrzenności” lub „pływania”, ale w ogóle nie ingeruje w wysokość dźwięku, tylko zmienia strukturę widma w czasie. To często wybierane narzędzie w rocku, zwłaszcza do gitar, ale nie w kontekście transpozycji. Multivoice Chorus, choć może się wydawać podobny do pitch shiftera, bo poszerza brzmienie przez dodanie kilku wersji oryginalnego sygnału z minimalnymi odchyleniami tonalnymi, to jednak w praktyce nie przesuwa dźwięku o konkretne interwały muzyczne. Działa w oparciu o modulację czasu i bardzo subtelne zmiany wysokości, typowe dla „efektu zboru”, ale nie można nim ustawić np. kwinty czy oktawy tak, jak w pitch shifterze. Często spotyka się błędne przekonanie, że chorus czy phaser mogą pełnić funkcję harmonizatora – to tak nie działa. Dobre praktyki w realizacji dźwięku wskazują, że każdy efekt należy stosować zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem, bo tylko wtedy uzyskujemy przewidywalne, profesjonalne rezultaty. Pitch shifter to jedyne narzędzie z wymienionych, które pozwala na precyzyjne ustawienie interwału i uzyskanie oczekiwanego efektu transpozycji, dlatego wybór innej odpowiedzi zazwyczaj wynika z niedoprecyzowania pojęć lub pomylenia funkcji poszczególnych procesorów.