Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Często spotyka się pewne nieporozumienia odnośnie działania różnych procesorów audio, bo ich nazwy brzmią dość technicznie i mogą się mylić, zwłaszcza gdy ktoś dopiero zaczyna przygodę z produkcją dźwięku. Pitch correction, czyli korekcja wysokości dźwięku, służy do poprawiania intonacji – np. jeśli wokalista fałszuje, to taki procesor potrafi, że tak powiem, "wyprostować" melodię. Zdarza się, że ludzie mylą pitch correction z efektami przestrzennymi, bo czasami podczas korekcji wysokości powstają artefakty, które mogą brzmieć nienaturalnie, ale to nie ma nic wspólnego z przestrzenią w sensie akustycznym. Time stretch to natomiast narzędzie do zmiany długości fragmentu audio bez wpływania na wysokość dźwięku albo na odwrót – zmiana tempa, nie zmieniając tonu. Często używany przy edycji wokali, loopów albo podkładów perkusyjnych. Ktoś może pomyśleć, że jeśli wydłużamy dźwięk, to jakoś "rozciągamy przestrzeń", ale to raczej zmiana czasu trwania, a nie środowiska akustycznego. Invert phase (odwrócenie fazy) brzmi bardzo technicznie i faktycznie jest używane – głównie w sytuacjach, gdy trzeba rozwiązać problemy z zanikiem dźwięku lub niepożądanymi efektami fazowymi, na przykład przy rejestracji perkusji mikrofonami stereo. Jednak nie ma to żadnego związku z kreowaniem przestrzeni – to czysto techniczne narzędzie. Najczęstszy błąd myślowy tu polega na tym, że osoba początkująca szuka słowa, które "coś zmienia" w dźwięku i automatycznie kojarzy takie procesory z przestrzenią, choć ich faktyczna rola jest zupełnie inna. W rzeczywistości, tylko reverb daje możliwość symulowania pomieszczeń i akustyki, co jest podstawą budowania przestrzeni w miksie audio. To taki trochę niewidzialny aktor – nie zawsze go słychać bezpośrednio, ale jak go zabraknie, wszystko brzmi płasko i sztucznie. W branży muzycznej i filmowej reverb uznaje się za podstawowe narzędzie, jeśli chodzi o manipulację przestrzenią, a pozostałe wymienione tu procesory mają zupełnie inne funkcje.