Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Opisując oś czasu w programach DAW, łatwo pomylić różne jednostki, bo każda z nich ma swoje typowe zastosowania i pojawia się na wykresach edytorów. Jednak sekundy, klatki (frames) i takty (bars) nie mają nic wspólnego z próbkami – a o to właśnie chodzi w pytaniu. „Seconds” to oczywiście skala czasu rzeczywistego, używana, gdy liczy się długość sekcji lub synchronizacja na podstawie absolutnego upływu czasu, np. do synchronizacji z obrazem albo podkładami lektorskimi. To wygodne, ale nie daje takiej precyzji jak sample, bo sekunda to zestaw tysięcy próbek, a nie jedna! „Frames” (klatki) to typowy wybór w produkcji filmowej i telewizyjnej – tu oś czasu dzieli się na klatki zgodnie ze standardem wyświetlania obrazu (np. 24, 25, 30 klatek na sekundę). Ułatwia to montaż dźwięku pod obraz, ale wciąż nie pozwala precyzyjnie pracować na poziomie pojedynczej próbki – w jednej klatce może się zmieścić nawet kilka tysięcy próbek. Z kolei „Bars” (takty) to typowe rozwiązanie w muzyce elektronicznej czy klasycznej, gdzie oś czasu jest powiązana z tempem i metrum utworu. Dobrze się sprawdza przy aranżacji i komponowaniu, gdy ważny jest rytm, ale nie pozwala na edycję dźwięku z dokładnością do próbki. Częstym błędem jest myślenie, że sekundy czy klatki dają wystarczającą precyzję – niestety, do korekt fazy, usuwania artefaktów czy mikroprzesunięć w miksowaniu potrzebna jest właśnie skala „Samples”. W praktyce, nawet najlepiej ustawiony podział na takty i sekundy nie pozwoli przesunąć ścieżki o dokładnie jedną próbkę. Dlatego przy bardzo dokładnych zadaniach, szczególnie w masteringu i sound designie, profesjonaliści wybierają zawsze „Samples”.