Zawód: Technik realizacji nagrań
Kategorie: Formaty i nośniki Dokumentacja i organizacja
LTC, VITC i MTC to trzy najważniejsze formaty kodu czasowego wykorzystywane w profesjonalnych zastosowaniach audio-wideo. To właśnie za ich pomocą synchronizuje się różne urządzenia – na przykład magnetofony wielośladowe, miksery cyfrowe, rekordery czy systemy montażowe w studiu filmowym. Każdy z tych formatów ma swoje konkretne zastosowania: LTC (Linear Time Code) to kod czasowy zapisany liniowo jako sygnał analogowy, często wykorzystywany na taśmach magnetycznych lub przesyłany kablem. VITC (Vertical Interval Time Code) wpisywany jest bezpośrednio w niewidoczną część sygnału wizyjnego, co umożliwia odczyt nawet przy bardzo niskich prędkościach odtwarzania. MTC (MIDI Time Code) bazuje na protokole MIDI i służy głównie w środowiskach muzycznych oraz DAW-ach do synchronizacji programów i urządzeń. Moim zdaniem zrozumienie różnic pomiędzy tymi trzema kodami czasowymi to absolutna podstawa dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się dźwiękiem lub postprodukcją wideo. W praktyce, jeżeli np. synchronizujesz nagrania z kilku kamer albo chcesz, żeby automat do efektów światła chodził równo z dźwiękiem, kod czasowy to jedyne sensowne rozwiązanie. W branży stosuje się te standardy od dekad – bez nich trudno wyobrazić sobie profesjonalne studio czy plan filmowy.