Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wielu osobom wydaje się, że systemy audio składają się tylko z dwóch lub czterech kanałów, bo do niedawna stereo (czyli dwa głośniki – lewy i prawy) było absolutnym standardem w domowych zestawach Hi-Fi czy nawet telewizorach. To podejście jednak nie odpowiada rzeczywistości nowoczesnej technologii dźwięku przestrzennego, gdzie znacznie większy nacisk kładzie się na realizm i lokalizację źródeł dźwięku. Cztery kanały pojawiały się w przeszłości, np. w systemach quadrofoniicznych, ale ich popularność była niewielka i nie przyjęły się szeroko ze względu na skomplikowaną instalację i ograniczone wsparcie treści. W kontekście pytania o 5.1 niektórzy zakładają też, że liczba „5” w nazwie oznacza pięć kanałów, jednak to jest niepełna interpretacja – dodatkowy, szósty kanał to tzw. kanał LFE (Low-Frequency Effects), czyli subwoofer, który odpowiada za efekty niskotonowe, takie jak grzmoty, wybuchy czy filmowe basy. W praktyce to właśnie obecność dedykowanego kanału basowego odróżnia 5.1 od starszych rozwiązań i nadaje mu tę niezwykłą głębię i przestrzenność. Pomijanie subwoofera albo traktowanie go jako niepełnoprawnego kanału to typowy błąd, spotykany nawet u osób związanych z branżą audio. Warto zapamiętać, że poprawna liczba kanałów w systemie 5.1 wynosi sześć – pięć pełnopasmowych i jeden subwooferowy. To standard przyjęty przez Dolby Digital, DTS i praktycznie wszystkie nowoczesne systemy kina domowego. Z mojego punktu widzenia, zrozumienie tych różnic jest kluczowe – pozwala uniknąć rozczarowań podczas kompletowania własnego zestawu czy pracy z dźwiękiem w warunkach profesjonalnych lub edukacyjnych.