Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

W branży filmowej i telewizyjnej kod SMPTE jest kluczowym standardem do określania pozycji na osi czasu, jednak często, zwłaszcza na początku nauki, można pomylić jego składnię z innymi jednostkami czasu, stosowanymi w audio czy muzyce. Warto tutaj przypomnieć, że SMPTE zapisuje czas w formacie hh:mm:ss:ff, gdzie „ff” to klatki, a nie próbki czy sekundy. Często osoby zaczynające przygodę z edycją dźwięku lub obrazu mylą końcowe „16” z szesnastą sekundą lub szesnastą próbą (samplem), bo w audio faktycznie czas liczy się próbkami, a w muzyce bywa to podział na nuty. Jednak w przypadku SMPTE, kluczowe jest, że każda sekunda jest dzielona na określoną liczbę klatek (na przykład 25 dla standardu PAL, 24 dla filmu kinowego, 30 dla NTSC), a nie próbki czy jednostki muzyczne. Z mojego doświadczenia wynika, że nieporozumienia wynikają głównie z mieszania pojęć z różnych światów – dźwięk, obraz, muzyka – gdzie każda dziedzina ma „swoją” jednostkę czasową. Odpowiedź odnosząca się do szesnastej próby sugeruje niewłaściwe zastosowanie pojęć z edycji audio cyfrowego, gdzie faktycznie liczy się pojedyncze próbki, ale nie w tym standardzie. Natomiast szesnasta sekunda to zupełnie inne miejsce na osi czasu, bo wtedy kod wyglądałby jak 00:00:16:00. Odpowiedź o pierwszej nucie szesnastkowej zupełnie nie oddaje idei SMPTE, bo dotyczy stricte zapisu nutowego, a nie wideo. Te błędy są dość powszechne i nie ma się co zrażać, dopóki nie wykształci się nawyku patrzenia na format zapisu – moim zdaniem warto każdorazowo sprawdzić, z jakim typem osi mamy do czynienia i na czym opiera się numeracja. W praktyce profesjonalnej trzymanie się tej precyzji jest absolutnie kluczowe, bo pozwala uniknąć poważnych błędów w synchronizacji materiałów i montażu końcowym.