Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

W produkcji nagrań dźwiękowych błędnym założeniem jest łączenie montażu z takimi etapami jak zgranie, mastering czy archiwizacja. Po zgraniu, czyli po zintegrowaniu wszystkich ścieżek w jedną całość, montaż jest już praktycznie zamknięty – nie ma sensu wracać do cięcia i składania elementów, bo pliki są zwykle już finalne. Z kolei mastering to zupełnie oddzielny etap, wykonywany dopiero po mikście, gdzie pracuje się na gotowej wersji utworu pod kątem brzmienia, dynamiki czy głośności. Masteringowcy zakładają, że materiał jest już po montażu i edycji, dlatego nie ingerują w strukturę nagrania. Archiwizacja natomiast to po prostu porządkowanie plików i zapisywanie projektu na przyszłość, nie wprowadza się wtedy żadnych zmian w samym materiale muzycznym czy dźwiękowym. Takie myślenie, że montaż robi się po masteringu albo podczas archiwizacji, wynika chyba z niezrozumienia całego workflow w studio. Moim zdaniem często myli się pojęcia, bo ktoś może kojarzyć montaż z jakąkolwiek ingerencją w plik – a to nie jest to samo. Prawidłowo montaż wykonuje się na etapie edycji, kiedy pracujemy jeszcze na surowych lub półsurowych nagraniach i mamy pełną kontrolę nad strukturą utworu. Warto o tym pamiętać, bo już po miksie czy masteringu na zmiany montażowe jest po prostu za późno i wtedy każda korekta oznacza cofanie się do wcześniejszych etapów. Branżowe standardy jasno określają kolejność: najpierw edycja i montaż, potem miks, mastering i archiwizacja.