Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Kod SMPTE, czyli standard określający kodowanie czasu dla obrazu i dźwięku w filmie lub telewizji, opiera się na bardzo precyzyjnym podziale czasu na godziny, minuty, sekundy oraz ramki (klatki). Zaskakująco często spotykam się z myleniem ostatniego segmentu w zapisie SMPTE z sekundą lub nawet milisekundą – to spory błąd, który może prowadzić do poważnych nieporozumień podczas pracy z materiałem wideo. Odpowiedź wskazująca na „sekundę” wynika najczęściej z automatycznego skojarzenia z zapisem godzinowym stosowanym na co dzień, gdzie kolejne liczby po dwukropkach oznaczają coraz mniejsze jednostki czasu. Jednak w SMPTE po sekundzie następuje liczba ramek, nie sekundy czy setne części sekundy. Milisekunda to zupełnie inna jednostka, często wykorzystywana w oprogramowaniu DAW lub podczas masteringu audio, ale w zapisie SMPTE nie ma na nią miejsca – kod ramki jest zbyt ogólny, by operować na poziomie milisekund. Z kolei „ćwierćnuta” to pojęcie z notacji muzycznej i nie ma żadnego zastosowania w kodowaniu czasu obrazu; takie podejście świadczy raczej o pomyleniu systemów metrycznych – czas SMPTE i czas muzyczny funkcjonują obok siebie, ale są stosowane w innych dziedzinach. Typowym błędem myślowym jest też przekładanie wiedzy z jednego systemu (np. DAW, MIDI, partytury) bez zwracania uwagi na specyfikę pracy z obrazem i dźwiękiem w filmie. Każdy profesjonalista powinien nauczyć się czytać kod SMPTE zgodnie z jego przeznaczeniem – ostatnia liczba w zapisie zawsze oznacza numer ramki w wybranym formacie klatkowym (np. 25, 30, 24 fps). Zignorowanie tej zasady może doprowadzić do poważnych trudności w synchronizacji i montażu materiału oraz błędów w komunikacji na planie lub w postprodukcji.