Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wielu początkujących realizatorów dźwięku ma pokusę, żeby w końcowym etapie montażu skupiać się na efektach takich jak pogłos czy korektor barwy, albo też stosować bramkę szumów. Z mojego punktu widzenia to są narzędzia, które mają swoje miejsce, ale nie na samym końcu łańcucha przetwarzania. Pogłos, czyli reverb, jest używany raczej do kreowania przestrzeni i głębi w miksie. Ustawia się go wcześniej, już na etapie kreatywnym, a nie podczas zabezpieczania końcowego materiału. Korektor barwy (equalizer) to świetne narzędzie do kształtowania charakteru brzmienia poszczególnych ścieżek albo sumy, jednak nie chroni on przed przesterowaniem, które może zniszczyć cały miks. Bramka szumów natomiast służy do eliminacji niechcianych szumów lub przydźwięków, ale jej miejsce jest zwykle na początku toru – na pojedynczych śladach, szczególnie na nagraniach wokalnych, instrumentalnych czy perkusyjnych. Typowym nieporozumieniem jest myślenie, że bramka szumów zabezpieczy końcowy miks – to kompletnie nie ten etap, bo ona nie radzi sobie z głośnymi transientami. W końcowych czynnościach montażu – przed oddaniem materiału czy masteringiem – kluczowe jest pilnowanie, aby poziom sygnału nie przekroczył bezpiecznych granic. Właśnie dlatego limiter jest tu niezastąpiony. Ogranicza on wszelkie szczyty sygnału, nie dopuszczając do clipowania, co jest kluczowe przy dystrybucji cyfrowej. Podsumowując, pogłos, bramka szumów i korektor są ważne, ale ich rola kończy się wcześniej, a ostatnie słowo zawsze należy do limitera.