Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wydaje mi się, że często powodem nieporozumień w tym temacie jest utożsamianie liczby kanałów z obecnością dedykowanego kanału centralnego. W systemach takich jak 5.1 czy 6.1 kanał środkowy, czyli centralny, jest standardem – przeznaczony głównie do odwzorowania dialogów lub sygnału, który powinien dochodzić z centrum przed widzem. Branża rozrywkowa, szczególnie w systemach kina domowego czy salach kinowych, właśnie z tego korzysta – centralny głośnik sprawia, że głosy są wyraźniejsze i nie giną w tle dźwięków przestrzennych. Mono, co ciekawe, teoretycznie też nie ma kanału centralnego, bo całość miksowana jest do jednego źródła i nie zachodzi w ogóle kwestia pozycjonowania dźwięku – ale tak naprawdę to jest po prostu jeden kanał i nie da się tu mówić o środkowym w sensie systemu. Typowym nieporozumieniem jest też myślenie, że stereo, mając dwa kanały, może posiadać kanał centralny. W praktyce, jeśli nawet dźwięk brzmi „jakby ze środka”, to jest to tylko iluzja powstała w wyniku równomiernego przesłania sygnału do obu kolumn – nie ma tu oddzielnego toru dla środka, takiego jak w 5.1 czy 6.1. Podsumowując, tylko w systemach wielokanałowych pojawia się dedykowany kanał centralny, a stereo zawsze pozostaje systemem dwukanałowym, bez prawdziwego środka. To dość istotna różnica, która wpływa na to, jak odbieramy dźwięki w przestrzeni – i o tym zawsze warto pamiętać, projektując czy analizując systemy nagłośnienia.