Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

W temacie synchronizacji dźwięku i obrazu łatwo się pogubić, bo na rynku funkcjonuje masa różnych kodów i protokołów czasowych. LTC i MTC bardzo często pojawiają się w rozmowach o timecodzie, ale ich zastosowania są trochę inne niż w pytaniu. LTC (Linear Time Code) to tak naprawdę sposób fizycznej transmisji kodu SMPTE – przekazuje informacje jako sygnał audio, ale sam w sobie nie jest standardem kodowania czasu w produkcji filmowej; to bardziej nośnik niż system synchronizacji, choć faktycznie często się z nim pracuje na planie. MTC (MIDI Time Code) został stworzony głównie na potrzeby synchronizacji urządzeń muzycznych, jak sekwencery czy automaty perkusyjne, i jest zgodny z SMPTE, ale działa w ramach protokołu MIDI, który nie jest używany w profesjonalnych systemach video. Przesyłanie informacji przez MIDI jest za wolne i zbyt mało precyzyjne do pełnego zsynchronizowania obrazu z dźwiękiem w wysokiej rozdzielczości. MIDI Clock z kolei to bardzo uproszczony sygnał synchronizujący urządzenia MIDI, ale nie zawiera informacji o godzinach, minutach czy klatkach – nadaje się do prostego synchronizowania tempa, np. w syntezatorach. Typowym błędem jest utożsamianie tych wszystkich kodów z synchronizacją filmową, bo brzmią podobnie lub są używane w muzyce. W praktyce jednak, jeśli chodzi o profesjonalny montaż pod obraz, prawie zawsze chodzi o kod SMPTE, który jest standardem branżowym i daje dokładność nieosiągalną dla reszty. Moim zdaniem warto zapamiętać, że SMPTE to kręgosłup systemów filmowych, a reszta – nawet jeśli czasami się przydaje – nie spełnia tych samych wymagań.