Kwalifikacja: AUD.08 - Montaż dźwięku

Wiele osób myśli, że do archiwizacji materiałów dźwiękowych wystarczy dowolny nośnik – nawet wolniejszy lub o niższej jakości, zwłaszcza jeśli chodzi o pliki często używane. To błąd, który może prowadzić do poważnych problemów w codziennej pracy, a także w dłuższej perspektywie skutkować utratą cennych nagrań. Przechowywanie często używanych plików na wolnych nośnikach utrudnia szybki dostęp – każda operacja kopiowania, odsłuchiwania czy edycji trwa wtedy zdecydowanie dłużej, co jest bardzo niepraktyczne i mało wydajne. Poza tym, wybór nośników o słabszej jakości zwiększa ryzyko błędów, uszkodzeń lub nawet kompletnej utraty danych w wyniku awarii sprzętu. Moim zdaniem to jest szczególnie lekceważone w mniejszych archiwach, gdzie często oszczędza się na sprzęcie, a później ponosi się koszty odzyskiwania plików. Standardy branżowe, takie jak wytyczne IASA czy praktyki w profesjonalnych archiwach medialnych, jasno wskazują na konieczność stosowania nośników nie tylko szybkich, ale właśnie o podwyższonej trwałości i niezawodności. Częsty błąd myślowy polega na tym, że skoro materiał jest używany na bieżąco, to można go przechowywać gdziekolwiek – a przecież właśnie taki materiał musi być zawsze pod ręką i zawsze sprawny. Z kolei przechowywanie na wolnych nośnikach, nawet tych o wysokiej trwałości, sprawia że archiwum staje się mało funkcjonalne, bo każda praca z danymi dłuży się w nieskończoność. Ostatecznie, zasada jest prosta: im częściej korzystamy z nagrań, tym lepszy i szybszy powinien być sprzęt, na którym je przechowujemy. To po prostu się opłaca i daje spokój ducha na lata.