Kwalifikacja: AUD.09 - Realizacja nagrań dźwiękowych

Wybór post-fade jako techniki przejścia nie jest odpowiedni w kontekście płynnego łączenia dwóch fragmentów nagrania. Post-fade oznacza, że pierwszy utwór kończy się, a następnie następuje odtwarzanie drugiego utworu bez jednoczesnego ich łączenia. Chociaż ta technika może być używana w niektórych przypadkach, na przykład w audycjach radiowych, gdzie każdy utwór jest prezentowany oddzielnie, nie pozwala ona na uzyskanie płynności, której wymaga pytanie. Z kolei fade-out polega na stopniowym zanikaniu dźwięku, co sprawia, że kończy się jeden utwór, ale również nie łączy go z następnym, a więc nie spełnia wymagania dotyczącego płynnego przejścia. Fade-in to technika polegająca na stopniowym zwiększaniu głośności odtwarzanego fragmentu, co dotyczy tylko początku utworu. Użycie fade-in na początku drugiego nagrania nie zapewnia płynnego połączenia z pierwszym utworem, co jest kluczowe w kontekście tego pytania. W praktyce, aby uzyskać płynne przejścia, należy stosować cross-fade, który łączy oba utwory, co tworzy bardziej profesjonalny efekt dźwiękowy. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieprzyjemnych dla ucha efektów, dlatego warto znać różnice między tymi podejściami, aby móc skutecznie je stosować w produkcji audio.