Kwalifikacja: AUD.09 - Realizacja nagrań dźwiękowych
Zawód: Technik realizacji nagrań
Która z technik stereofonicznych pozwala na najbardziej precyzyjne zlokalizowanie źródeł dźwięku na scenie dźwiękowej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Technika ORTF (Office de Radiodiffusion-Télévision Française) charakteryzuje się konfiguracją mikrofonów, która pozwala na uzyskanie bardzo naturalnego i przestrzennego brzmienia. W tej metodzie dwa mikrofony są umieszczone w odległości 17 cm od siebie, skierowane pod kątem 110 stopni. Dzięki temu uzyskuje się szeroki zakres stereo, co jest kluczowe w precyzyjnym lokalizowaniu źródeł dźwięku na scenie dźwiękowej. Przykładowo, technikę tę często stosuje się w nagraniach orkiestr, gdzie istotne jest, aby uchwycić zarówno dźwięki z instrumentów, jak i ich wzajemne interakcje w przestrzeni. W praktyce, nagrania z użyciem ORTF są bardziej zbliżone do sposobu, w jaki ludzie odbierają dźwięk w rzeczywistości, co czyni tę technikę wyjątkowo cenioną w produkcji audio. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, ORTF jest uznawana za jedną z najlepszych metod do rejestracji dźwięku w stereo, obok takich technik jak MS (Mid-Side) czy XY, które mogą mieć swoje zastosowania, ale nie osiągają tak naturalnego efektu przestrzennego.
Wybór technik MS, AB lub XY jako metody do precyzyjnego zlokalizowania źródeł dźwięku na scenie dźwiękowej może wydawać się na pierwszy rzut oka sensowny, jednak każda z tych technik ma swoje ograniczenia, które wpływają na dokładność przestrzennego odbioru dźwięku. Technika MS, polegająca na wykorzystaniu jednego mikrofonu kardioidalnego i jednego bi-kardioidalnego, pozwala na kontrolowanie panoramy dźwiękowej, ale nie zawsze oddaje naturalny efekt stereofonii. W praktyce, dźwięki zarejestrowane tą metodą mogą brzmieć sztucznie, a lokalizacja źródła dźwięku może być nieprecyzyjna. Metoda AB wykorzystuje dwa mikrofony umieszczone w pewnej odległości od siebie, co sprzyja uzyskiwaniu szerokiego obrazu stereo, ale w przypadku większych odległości między mikrofonami, można stracić spójność fazową, co prowadzi do efektu „rozmycia” dźwięku. Natomiast technika XY, choć również stosunkowo popularna, opiera się na umiejscowieniu mikrofonów pod kątem 90 stopni, co może ograniczać głębokość sceny dźwiękowej i sprawiać, że dźwięki wydają się bardziej „płaskie”. W zależności od zastosowania w nagraniach, te techniki mogą być użyteczne, ale nie dają takiego poziomu precyzji lokalizacji jak metoda ORTF, która najlepiej imituje sposób, w jaki nasze uszy odbierają dźwięk w rzeczywistości.