Kwalifikacja: AUD.09 - Realizacja nagrań dźwiękowych

Wybór tonów o częstotliwościach 100 Hz, 40 Hz i 10000 Hz jako najgłośniejszych opiera się na błędnym zrozumieniu charakterystyki percepcji dźwięku przez ludzkie ucho. Ton o częstotliwości 100 Hz, mimo że jest w dolnym zakresie słyszalności, nie jest tak dobrze percepowany jak ton o 4000 Hz. Zjawisko to można wyjaśnić poprzez zrozumienie, że niższe częstotliwości wymagają wyższego poziomu ciśnienia akustycznego, aby były postrzegane jako równie głośne jak dźwięki w średnim zakresie częstotliwości. Podobnie, ton o częstotliwości 40 Hz, będący jeszcze niższy, będzie postrzegany jako znacznie ciszej, chyba że jego głośność jest znacznie zwiększona, co nie jest zgodne z założeniami pytania. Z kolei ton o 10000 Hz, znajdujący się w górnym zakresie czułości, również nie jest tak intensywnie postrzegany jak 4000 Hz, ponieważ po przekroczeniu pewnych granic, ludzkie ucho staje się mniej wrażliwe na bardzo wysokie częstotliwości. Takie błędne podejście opiera się na typowym niedopatrzeniu w zakresie psychoakustyki, gdzie nie uwzględnia się krzywej czułości słuchu. Przykładem tego zjawiska jest konieczność stosowania odpowiednich filtrów w systemach audio, aby dostosować dźwięk do percepcji słuchowej. Standardy akustyczne, takie jak ISO 226, podkreślają znaczenie tych aspektów, umożliwiając lepsze zrozumienie, jak różne częstotliwości wpływają na odbiór dźwięku.