Agencja reklamowa zleciła tworzenie bazy danych B2C, co oznacza, że informacje powinny dotyczyć bezpośrednich konsumentów produktów lub usług. Termin B2C (business-to-consumer) odnosi się do relacji między przedsiębiorstwami a końcowymi użytkownikami. W kontekście marketingu i reklamy, posiadanie szczegółowych danych o konsumentach, takich jak ich preferencje, zachowania zakupowe i demografia, jest kluczowe dla tworzenia skutecznych kampanii reklamowych. Przykładowo, dane te mogą pomóc w segmentacji rynku, personalizacji ofert oraz zwiększeniu efektywności działań reklamowych poprzez dotarcie do odpowiednich grup docelowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, agencje powinny korzystać z narzędzi analitycznych do gromadzenia i przetwarzania tych informacji, a także przestrzegać przepisów dotyczących ochrony danych osobowych, takich jak RODO, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z regulacjami prawnymi.
Zrozumienie koncepcji bazy danych B2C jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania informacjami w agencji reklamowej. Odpowiedzi dotyczące pracowników, dystrybutorów i producentów są mylące, ponieważ obejmują inne segmenty rynku, które nie są bezpośrednio związane z końcowymi konsumentami. W przypadku pracowników, szczegóły dotyczące ich danych mogą być istotne w kontekście HR, ale nie mają zastosowania w budowie bazy danych skoncentrowanej na relacjach z klientami. Z kolei dystrybutorzy i producenci są częścią łańcucha dostaw, a nie bezpośredniego rynku B2C, więc ich informacje nie spełniają wymagań dotyczących gromadzenia danych o konsumentach. Błędem jest również zakładanie, że te grupy mogą być traktowane na równi z konsumentami. W praktyce, marketing B2B różni się od strategii B2C, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niepoprawnej segmentacji rynku. Zrozumienie różnic między tymi modelami jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w strategii marketingowej, które mogą skutkować utratą potencjalnych klientów oraz nieefektywnością kampanii reklamowych.