Kwalifikacja: PGF.08 - Zarządzanie kampanią reklamową

Wycena produktu reklamowego w odniesieniu do cen konkurencji wymaga przemyślanego podejścia i zrozumienia strategii rynkowych. Często można się pomylić, wybierając spośród podanych kwot, jeśli nie rozumie się, na czym polega strategia ceny zawyżonej. Przyjęcie ceny równej najwyższej cenie konkurencji albo nawet niższej (np. 78 zł czy 79 zł) to rozwiązanie typowe dla strategii ceny równej lub nieco wyższej niż u konkurencji, ale nie spełnia definicji ceny zawyżonej w rozumieniu premium pricing. Jeszcze gorzej, jeśli ktoś sugeruje się ceną niższą od konkurencyjnych (jak 29 zł) – to już zupełna pomyłka, bo to podejście typowe dla strategii penetracyjnej lub dumpingowej, która ma na celu zdobycie rynku poprzez niską cenę, ale nie buduje wizerunku ekskluzywności. Często osoby nie doświadczone w branży reklamowej mylą te pojęcia, zakładając, że wystarczy lekko podnieść cenę – tymczasem chodzi o realne wyróżnienie się ceną wyraźnie ponad rynkową górną granicę. Z mojego doświadczenia wynika, że w agencjach stosujących strategię premium, cena powinna być widocznie wyższa niż najwyższa cena konkurencji z tabeli, by wywołać pożądany efekt marketingowy. W tym przypadku poprawną odpowiedzią było 83 zł, bo to pokazuje klientom, że usługa lub produkt są wyjątkowe, a nie tylko jedne z wielu. Warto mieć na uwadze, że takie podejście wymaga też wysokiej jakości i silnej marki, bo bez tego zawyżona cena nie zostanie zaakceptowana przez rynek. Przypominam, że strategia ceny zawyżonej opiera się na psychologii postrzegania wartości i często jest stosowana przez liderów rynkowych, którzy świadomie chcą być drożsi niż konkurencja.