PAPI, czyli Paper and Pencil Interview, to metoda badawcza, w której ankieter odczytuje pytania z formularza papierowego, a następnie zapisuje odpowiedzi respondenta również na papierze. Tego rodzaju wywiad jest szeroko stosowany w badaniach społecznych i rynkowych, ponieważ umożliwia bezpośredni kontakt z respondentem, co często skutkuje wyższą jakością danych. Przykładem zastosowania PAPI mogą być badania opinii publicznej, gdzie istotne jest zrozumienie postaw i wartości społeczeństwa. PAPI jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie badań, ponieważ pozwala na zbieranie informacji w sposób zorganizowany oraz kontrolowany. Ponadto, w przypadku personelów dysponujących odpowiednim przeszkoleniem, ta metoda minimalizuje błędy w odczycie i zapisie odpowiedzi, co ma kluczowe znaczenie dla rzetelności badań. Dzięki bezpośredniemu kontaktowi z respondentem, ankieter może również dopytać o szczegóły, co wzbogaca dane jakościowe. Ostatecznie, PAPI pozostaje jedną z najpopularniejszych metod zbierania danych, szczególnie w kontekście badań jakościowych i ilościowych.
CAPI, CAWI i CATI to inne metody zbierania danych, które różnią się od PAPI zarówno w podejściu, jak i w technice realizacji wywiadu. CAPI, czyli Computer-Assisted Personal Interview, polega na użyciu komputerów przez ankieterów do zadawania pytań i rejestrowania odpowiedzi. Ta metoda jest często stosowana w badaniach, gdzie zaawansowana technologia i instant feedback są kluczowe. Mimo że CAPI może zwiększać efektywność, wymaga dostępu do sprzętu komputerowego oraz oprogramowania, co może być kosztowne i czasochłonne w wdrożeniu. CAWI (Computer-Assisted Web Interview) to technika, w której respondenci samodzielnie wypełniają ankiety online. Choć daje to respondentom większą swobodę, może prowadzić do problemów z reprezentatywnością, gdyż nie każdy ma równy dostęp do Internetu. Wreszcie CATI (Computer-Assisted Telephone Interview) to metoda, w której ankieterzy kontaktują się z respondentami telefonicznie i zapisują ich odpowiedzi za pomocą komputerów. Chociaż CATI jest efektywne w dotarciu do dużej grupy osób, może również ograniczać głębokość odpowiedzi, a także prowadzić do problemów z jakością danych przy niskim poziomie zaangażowania respondentów. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety, ale PAPI wyróżnia się bezpośrednim kontaktem, który często sprzyja uzyskaniu bardziej rzetelnych i kompleksowych danych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylenia tych metod, to nieuznawanie znaczenia kontekstu w którym zbierane są dane oraz brak zrozumienia, że różne metody mogą być odpowiednie w różnych sytuacjach badawczych.