To właśnie Kodeks Etyki Reklamy reguluje zasady, które rządzą treściami reklamowymi w Polsce. Moim zdaniem często się o tym zapomina, bo przecież na pierwszy rzut oka można by pomyśleć, że to wszystko wynika z prawa albo jakichś ustaw. Tymczasem organizacje branżowe – zwłaszcza Rada Reklamy – stworzyły szczegółowy zbiór norm, który zobowiązuje reklamodawców do unikania dyskryminacji, przemocy, wzbudzania nieuzasadnionego strachu czy lęku. Kodeks precyzyjnie mówi, że reklama nie powinna zawierać treści, które mogłyby kogokolwiek urażać ze względu na płeć, wiek, rasę, wyznanie czy inne cechy. Przykładowo, reklama promująca produkt nie może przedstawiać negatywnych stereotypów lub używać obraźliwego języka. To samo tyczy się sytuacji, gdy kampania marketingowa próbuje wywołać w odbiorcach poczucie zagrożenia bez realnych podstaw – takie praktyki są nieetyczne według Kodeksu i mogą skutkować upomnieniem lub nawet zakazem emisji danej reklamy. Branża reklamowa mocno pilnuje przestrzegania tych zasad, bo to ma wpływ na zaufanie konsumentów. Warto się tego trzymać, bo to także kwestia odpowiedzialności społecznej. Z mojego doświadczenia wynika, że firmy, które stosują się do tych standardów, budują długofalowo lepszy wizerunek i unikają kosztownych kryzysów wizerunkowych.
Wiele osób błędnie utożsamia zasady dotyczące treści reklamowych z przepisami prawa powszechnego, takimi jak kodeks cywilny, wykroczeń czy rodzinny i opiekuńczy. Prawda jest jednak taka, że te akty prawne regulują zupełnie inne obszary życia społecznego. Kodeks cywilny zajmuje się przede wszystkim relacjami majątkowymi, zobowiązaniami czy kwestiami własności, ale nie precyzuje, jakie treści mogą, a jakich nie wolno publikować w przekazach reklamowych. Z kolei kodeks wykroczeń dotyczy raczej czynów szkodliwych społecznie o mniejszym ciężarze gatunkowym, jak drobne naruszenia porządku publicznego lub bezpieczeństwa, ale kwestie etyki, standardów komunikacji marketingowej czy ochrony konsumentów przed szkodliwymi treściami reklamowymi są poza jego zakresem. Kodeks rodzinny i opiekuńczy natomiast, jak sama nazwa wskazuje, skupia się na prawach i obowiązkach rodzinnych, relacjach między rodzicami i dziećmi, opiece czy alimentach. W praktyce regulacje dotyczące niedyskryminacyjnych, bezpiecznych i etycznych przekazów reklamowych są domeną kodeksów branżowych – szczególnie Kodeksu Etyki Reklamy. To właśnie on wyznacza standardy i dobre praktyki, które mają chronić odbiorców przed szkodliwymi skutkami nieuczciwej reklamy. Typowym błędem jest traktowanie wszystkich kodeksów prawnych jako uniwersalnych źródeł norm dla każdej dziedziny, tymczasem w branży reklamowej główne wytyczne płyną z samoregulacji środowiskowej. Warto rozróżniać te pojęcia, bo znajomość właściwych regulacji pomaga unikać poważnych wpadek i nieporozumień zawodowych.