Kod przedstawiony na rysunku to QR, czyli Quick Response Code. To dwuwymiarowy (2D) kod matrycowy, który pozwala na szybką identyfikację i przekazywanie rozmaitych danych, takich jak adresy URL, tekst, dane kontaktowe czy nawet konfiguracje WiFi. Z mojego doświadczenia, QR kody są super praktyczne, bo można je błyskawicznie odczytać praktycznie każdym smartfonem – wystarczy zwykła aplikacja aparatu. W branży handlowej i logistycznej kody QR stały się niemal standardem, bo umożliwiają błyskawiczne przekierowanie na strony internetowe, identyfikację produktów czy weryfikację autentyczności dokumentów. Co ciekawe, kod QR można łatwo wygenerować samemu, korzystając z darmowych narzędzi online, a jego pojemność na dane jest nieporównywalnie wyższa niż tradycyjnych kodów kreskowych. Moim zdaniem, znajomość QR to podstawa – szczególnie jeśli ktoś myśli o pracy w IT, usługach czy marketingu. Kod QR jest też opisany w normie ISO/IEC 18004, co gwarantuje uniwersalność i kompatybilność systemów. Używanie tego typu kodów sprawdza się świetnie wszędzie tam, gdzie liczy się szybki dostęp do informacji i automatyzacja procesów. Nie tylko w sklepach – nawet na biletach komunikacji miejskiej, w muzeach czy na ulotkach spotkasz QR. Warto wiedzieć, że ten kod został zaprojektowany z myślą o odporności na uszkodzenia, więc nawet częściowo zniszczony zazwyczaj daje się odczytać.
Na przedstawionym obrazie widoczny jest dwuwymiarowy kod, który przez wiele osób bywa mylony z innymi popularnymi kodami, jak EAN czy kod kreskowy liniowy. To dość częsty błąd wynika głównie z pobieżnego kojarzenia wszystkich tych oznaczeń jako „kody kreskowe”, choć w rzeczywistości różnią się one znacznie funkcją i strukturą. Klasyczny kod kreskowy, nazywany kodem jednowymiarowym, bazuje na zestawie pionowych linii o różnej grubości i odstępach – najczęściej spotykany na opakowaniach produktów w sklepach. Z kolei EAN (European Article Number) jest systemem kodowania właśnie tych jednowymiarowych kodów, gdzie EAN-8 to krótsza wersja kodu przeznaczona dla bardzo małych opakowań, a EAN-13 dla standardowych produktów. Tymczasem kod z obrazka jest matrycowy (2D), z charakterystycznymi dużymi kwadratami w narożnikach, które ułatwiają jego lokalizację i odczyt, nawet jeśli kod jest lekko uszkodzony lub przekrzywiony. Tego typu kody, popularnie nazywane QR, umożliwiają bardzo szybki dostęp do zakodowanych informacji – czego nie zapewnią standardowe systemy EAN czy klasyczne linie kodów kreskowych. Błędne utożsamianie QR z kodami EAN wynika często z niewiedzy na temat różnic w zastosowaniach i możliwościach tych kodów. Kody QR nie konkurują z EAN pod względem zastosowania w logistyce czy sprzedaży detalicznej – ich główna siła to wszechstronność i możliwość zapisywania znacznie większej ilości danych, także tekstowych, w bardzo małym polu. Dlatego znajomość tych różnic jest kluczowa, zwłaszcza w pracy technicznej czy projektowaniu systemów identyfikacji produktu.